ایراد همه ی ما اینه فکر می کنیم خیلی وقت داریم
برای این که کارهامون و انجام بدیم
حالا وقت هست بگم دوسش دارم ...
حالا بعدا تلاش می کنم ...
و ...
بعد ناگهان به خودمون میایم سالها گذشته
و ما هنوز شروع ام نکردیم
یک حفره تاریک توی ذهن و قلبمون به وجود میاد که باعث میشه بایستیم و باقی زندگی و با کلماتی مثل 《شاید 》 و 《ای کاش》 تلف کنیم .
