ز آنجایی که شیشه دو جداره بخش بزرگی از پنجره های دوجداره را در بر میگیرد و نقش بسزایی درکیفیت آن دارد وبا توجه به اینکه در کشور ما تولید شیشه های دوجداره غیر استاندارد کارگاهی و یا دستی به صورت فراوان تولید می گردد،
بر آن شدیم تا در این قسمت شما را با نحوه تولید شیشه دو جداره استاندارد و موارد استفاده شده در آن آشنا کنیم تا بتوانید در انتخاب این کالا بهترین تصمیم گیری را انجام دهید.
حتما دیده یا شنیده اید که شیشه های پنجره های دوجداره از داخل بخار کرده باشد و یا لکه های کثیف در لایه شیشه های داخلی آنها وجود داشته باشد.
ویا حتی به این نتیجه برسید که پنجره های دوجداره شما آنچنان که مورد انتظارتان بود عایق حرارت یا صوت نیست! :'(
و اما چرا؟
در ابتدا خاطرنشان شوم که گروه تولیدی دیجی وین شیشه های دوجداره فروخته شده را همراه با ضمانت نامه محصول تحویل تان می دهد پس به هیچ وجه نگران عیوب ناشی از تولید بی کیفیت و دستی شیشه نباشید.
در تولید شیشه های صنعتی از جام های بزرگ فلوت استفاده می شود که کیفیت بهتری دارند و در ابعاد بزرگتر تولید می شوند ولی در کارگاه های ساخت شیشه دوجداره از شیشه شیت استفاده می شود.
حال فرق شیشه فلوت و شیت در چیست؟
شیشه های شیت هم مانند شیشه های فلوت در زمره شیشه های خام قرار می گیرند.
به طور معمول در تولید شیشه های دوجداره ای که به صورت غیر استاندارد تولید می گردد عموما از شیشه های شیت استفاده شده است که نمی توان آن را از نظر استاندارد با شیشه های فلوت مقایسه کرد.
شیشه فلوت شیشه ای کاملا صاف و بدون موج است. این شیشه پس از خارج شدن از کوره برای صاف شدن، مسطح شدن و ضخامت پیدا کردن درون حوضچه ای از قلع فرو می رود.
شیشه فلوت یا تخت محصول اولیه در فرایند تولید شیشه است.
این شیشه در ضخامت های مختلف از ٢ میلی متر تا بیش از ٢٠ میلی متر تولید می شود.
ضخامت شیشه فلوت به گرم یا سرد بودن منطقه ای که شیشه در آن مورد استفاده قرار می گیرد نیز بستگی دارد.
شیشه فلوت جزو شیشه های تخت به حساب می آید و به دلیل این که فاقد خمیدگی یا هرگونه انحنایی است، در نمای ساختمان ها و پنجره های دوجداره به کار می رود.
اساس تولید شیشه های فلوت نیروی کشش سطحی آن است. صافی و یک دستی شیشه های فلوت هم به دلیل همین نیروی کشش سطحی است.
شیشه شیت از ترکیب پودر ماسه سنگ کوارتز، ماسه سیلیس، شن، فسیل پتاسیم، خاکستر سودا و همچنین دیگر مواد خام به دست می آید.
این مواد درکوره هایی با درجه حرارت بالا ذوب می شوند و در نهایت بعد از خروج از کوره با طول و عرضی متفاوت بر روی ریل های متحرک قرار می گیرند و تبدیل به شیشه شیت یا شیشه معمولی می شوند.
شیشه شیت کیفیت مطلوبی ندارد. درون شیشه شیت حباب های ریزی وجود دارد و سطح آن هم موج دار است.
اگر در مقابل شیشه شیت بایستید، تصویر شما نامنظم و بی کیفیت خواهد بود.
اما شیشه فلوت کم ترین میزان حباب و موج را درون و بر سطح خود دارد. یکی دیگر از تفاوت های فلوت با شیت استفاده از قلع در فرایند ساخت شیشه فلوت است.
درجه کیفیت ظاهری شیشه های شیت غالباً بر اساس ریزموج، حباب، دانه های شن موجود در ترکیب شیشه، خراش و ضربه ها تعیین می شود.
در حالی که کیفیت ظاهری شیشه های فلوت را فاکتورهایی مانند میزان گنجایش، وجود حباب، عبور نور، وجود یا عدم وجود خراش و بعضی نقایص دیگر تعیین می کنند.
پس دلیل اصلی ارزان بودن شیشه های تولید شده کارگاهی غیراستاندارد مشخص شد.
اسپیسر آلومینیومی ماده ای می باشد که در بین دو لایه شیشه دوجداره قرار می گیرد و همین ماده حد فاصل بین این دو لایه را حفظ خواهد کرد که در حالت استاندارد بایستی به صورت یکپارچه باشد.
در واقع در چهار طرف آن اضلاع باید از اسپیسر خمیدگی به کار برده شود که با دستگاه صورت پذیرفته است.
در فرآیند ساخت دستی شیشه؛ درب و پنجره های دوجداره اسپیسر ها در ابعاد مورد نظر برش می خورند و سپس با استفاده از لاستیک های مخصوص به نام «joint» به یکدیگر متصل می شود.
در این حالت اسپیسر خاصیت یکپارچگی خودش را از دست می دهد.
همچنین آلیاژ هایی که به صورت اسپیسر یکپارچه می باشند کاملا متفاوت از آلیاژ های اسپیسر دستی هستند.
به دلیل آن که اسپییر دستی قابلیت خم شدن (بند) شدن به وسیله ی دستگاه را ندارد و در واقع از محل فشار خم شدگی دچار شکستگی خواهد شد.
در شیشه هایی که به صورت دستی تولید می گردند عموما برای برش آن ها از اسپیسرهای دستی استفاده می گردد و بی کیفیت نیز استفاده می گردد.
یکپارچه نبودن اسپیسر باعث می شود تا تبادل حرارتی توسط این قطعه در درب و پنجره های دوجداره بیشتر شود و این یعنی هدر رفت انرژی و افزایش هزینه های مربوط به آن.
روی اسپیسر آلومینیوم دو عدد سوپاپ تعبیه خواهد شد تا در هنگام عملیات مونتاژ از یک ورودی گاز تزریق شود و از خروجی نیز هوا خارج گردد.
وجود همین سوپاپ ها یکی از نشانه های تزریق شدن گار آرگون در شیشه می باشد.
البته در محصول نهایی بر روی دو عدد سوپاپ، درپوشی نیز قرار داده می شود.
پس از مونتاژ شدن چهار طرف اسپیسر آلومینیومی و خم شدن آن دو نقطه ی باقیمانده اسپیر با استفاده از کانکتور به هم وصل می شوند.
قاعدتاً کانکتور در اسپیسر دستی به علت استفاده از گوشه پلاستیکی استفاده نمی شود.
درون اسپیسرآلومینیومی دانه های ریزرطوبت گیر قرارمیگیرد و نقش جذب رطوبت احتمالی به وجود آمده دردو لایه شیـشه را به عهـده دارند و به علت مسئله یادشده استفاده از رطوبت گیر مناسب بسیارحائز اهمیت می باشد.
در شیشه های غیراستاندارد معمولا تزریق دسیکنت انجام نمی شود و یا اگر انجام شود به صورت کامل پر نمی شود و دلیل بخار کردن داخل شیشه نیز همین است.
با استفاده از دستگاه مخصوصی از ورودی سوپاپ ها نیز بین دو لایه ی شیشه در درون فاصله دو لایه شیشه گاز تزریق می گردد که دلیل اصلی عایق بودن شیشه های صنعتی همین است.
از چسب اولیه یا بوتیل تزریق برای اتصال اسپیسر آلومینیومی به دو لایه شیشه تک جداره بر روی دیواره اسپیسر آلومینیومی، استفاده می گردد.
معمولا بوتیل توسط دستگا‌هی به‌نام بوتیل‌زن بر روی اسپیسر تزریق شده و بسته‌بندی اولیه دو شیشه را برای تزریق گاز مهیا می‌کند.
هرگز استفاده از اسپیسر بدون بوتیل مجاز نیست. نقش اسپیسرهای بوتیل‌دار، پرس اولیه دو شیشه بر روی یکدیگر توسط دستگاه پرس و ایجاد فضای کاملا بسته برای تخلیه هوا و تزریق گاز آرگون است.
چسب پلیسولفاید ترکیبی است از دو ماده پولی سلفاید و هاردنر که با نسبت 10به یک با یکدیگر ترکیب می‌شوند.
این ماده پس از تزریق گاز میان فضای دو شیشه، تزریق شده و باعث بسته‌بندی کامل دو شیشه و نفوذناپذیری آن در مقابل هوا، رطوبت، گرد و خاک و ... می‌گردد.
در شرایط تولید دستی، عمدتا به جای استفاده از پلیسولفاید از سایر چسب‌های سیاه، چسب های سلیکونی یا آکواریوم استفاده می‌شود.
اما این چسب‌ها معمولا طی تغییرات محیطی و فصلی در طول یک تا پنج سال خاصیت خود را از دست می‌دهند و امکان نفوذ رطوبت، هوا و... بین فضای دو شیشه به‌وجود می‌آید
و در نهایت خاصیت شیشه دوجداره از بین رفته و شیشه کدر می‌شود.
در سیستم‌های دستی از سیلیکون برای عایق‌بندی استفاده می‌شود که به هیچ عنوان مناسب تولید نبوده و در حین تولید به علت نوع ترکیبات سمی برای سلامت کارگران مضر می‌باشد.
حساسیت در ترکیب چسب پولی سولفاید به میزانی بالاست که ترکیب آن هنگام تزریق دو لایه شیشه توسط دستگاه صورت می پذیرد.
اما در سیستم دستی به علت عدم وجود مکانیزم صنعتی و دقیق نبودن حتما ترکیب به صورت کامل صورت نمی پذیرد.
نتیجه آن است که چسب نهایی استانداردهای نهایی لازم را ندارد و در واقع نمی تواند توقع لازم را از چسب ترکیب شده دستی داشت.
