من از وقتی دانشجو بودم عاشق این بودم که خودم درآمد داشته باشم. اون موقع های یه سایتی بود که توش کارای گرافیکی میذاشتن و ما ازون طریق میتونستیم پروژه بگیریم کارای گرافیکی بکنیم و خلاصه برآمدای جزئی ولی شیرینی رو تجربه کردیم. تا گذشت و استخدام شدم و شدم کارمند ثابت. تا اینجا هم مشکلی نبود مشکل اصلی ازونجا شروع شد که مادر شدم...
خیلی دلم دلم برای کارکردن تنگ شده بود و از طرفی هم امکان اینکه لپ تاپ رو با خودم جایی حمل کنم و وقت زیادی بگذارم نداشتم.
یه بار خیلی اتفاقی یکی بهم یه کار آنلاین و کار در منزل معرفی کرد.
خیلی نا امیدانه توش عضو شدم.
فکر کردم کلا کار کردن برای یه مادر ممکن نیست. فکر کردم به یه نوزاد چند روزه تو اون حال و هوا اصلا نمیشه انتظار داشت که درآمدی داشته باشم.
ولی در کمال ناباوری دیدم اصلا اینجوری نیست و اتفاقا اون کار دقیقا مناسب منه. تو نگاه اول درآمدش کم بود. ولی یه کم که گذشت دیدم درآمد بستگی به کار و تلاش خودم داره
نذاشتم و نخواستم که مادر شدن جلوی کار کردنم رو بگیره. یه کار در منزل یه دورکاری ایده آل و یه عالمه حس خوب رو تجربه کردم
البته انجام اون کار تا رسیدن به اون روزی که درآمد رو از کار برام واریز کنن یه چند هفته ای نیاز به صبر داشت. ولی ارزشش رو داشت. درست تو روزایی که فکر میکنی شغل نداری درست همون موقعی که فکر میکنی پول درآوردن غیر ممکنه و درست همون لحظه ای که نا امیدی اومده سراغت یه حادثه و یه تصادف تورو میرسونه به یه فضایی که فقط با خودت میگی چه نعمت بزرگیه این دورکاری و کار در منزل ...
برای من که اینجوری بود. هر وقتی دخترم خواب بود میشدم همون خانم کارمندی که یه مسئولیتی برای انجام داره یه شغل داره. درآمد آنلاین داره و مفیده...
