سکته مغزی ، پرستاری در منزل ،بیماری، خدمات پزشکی و پرستاری در منزل ، پزشکی ،پرستار،نورولوژی، CVA ، نگین سلامت

سکتهٔ مغزی نوعی اختلال نورولوژیک ناگهانی است که در اثر اختلال خون‌رسانی به ناحیه‌ای از بافت مغز رخ می‌دهد.

به بیان دیگر اگر خون‌رسانی به قسمتی از مغز دچار اختلال شده و متوقف گردد، این قسمت از مغز دیگر نمی‌تواند عملکرد طبیعی خود را داشته باشد. این وضعیت را اصطلاحاً سکته مغزی می‌نامند. سکته مغزی می‌تواند به عللی مانند بسته شدن یا پاره شدن یکی از رگ‌های خون‌رسان مغز ایجاد شود که به ترتیب سکته ایسکمیک و سکته هموراژیک نام دارند

درمان سکته مغزی ایسکمیک

برای درمان سکته مغزی ایسکمیک، باید جریان خون به مغز به سرعت بازگردد. این درمان‌ها می‌تواند شامل موارد زیر باشند:

• داروی اورژانسی IV. دارویی که می‌تواند لخته خون را بشکند باید در عرض 4.5 ساعت از شروع علائم به صورت تزریق وریدی تجویز شود. هر چه سریع‌تر دارو تجویز شود، شانس بقای بیمار افزایش یافته و ممکن است عوارض سکته کاهش یابد.
• تزریق داخل وریدی فعال‌کننده پلاسمینوژن بافت نوترکیب (TPA). این دارو به عنوان درمان استاندارد طلایی برای سکته مغزی ایسکمیک شناخته می‌شود. دو نوع داروی TPA شامل آلتپلاز (Activase) و تکتپلاز (TNKase) هستند. تزریق TPA معمولاً در سه ساعت اول از طریق ورید بازو انجام می‌شود و گاهی اوقات تا 4.5 ساعت پس از شروع علائم نیز می‌توان آن را تجویز کرد. این دارو با حل کردن لخته خون و بازگشایی جریان خون، به بازیابی سریع‌تر عملکرد مغز کمک می‌کند. درمان سریع می‌تواند بهبودی کامل‌تری پس از سکته را به همراه داشته باشد. پزشک شما با در نظر گرفتن خطرات خاص مانند خونریزی مغزی، تصمیم می‌گیرد که آیا TPA برای شما مناسب است یا خیر.
• اقدامات اورژانسی اندوواسکولار. در برخی موارد، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی سکته مغزی ایسکمیک را مستقیماً در محل مسدود شدن رگ خونی درمان می‌کنند. درمان‌های اندوواسکولار نشان داده‌اند که می‌توانند نتایج را بهبود بخشیده و ناتوانی طولانی‌مدت پس از سکته مغزی ایسکمیک را کاهش دهند. این اقدامات باید در اسرع وقت انجام شوند و شامل موارد زیر هستند:
• داروهایی که مستقیماً به مغز می‌رسند. در این روش، یک کاتتر بلند و نازک از طریق شریان کشاله ران وارد بدن شده و به مغز هدایت می‌شود. سپس، داروی TPA به طور مستقیم به محل سکته تزریق می‌شود. این درمان ممکن است زمان بیشتری نسبت به تزریق TPA نیاز داشته باشد، اما همچنان محدود به یک بازه زمانی خاص است.
• برداشتن لخته با استنت رتریور. در این روش، دستگاهی متصل به کاتتر می‌تواند لخته خون را مستقیماً از رگ خونی مسدود شده در مغز جدا کند. این درمان به ویژه برای افرادی که لخته‌های بزرگ دارند که نمی‌توانند به طور کامل با TPA حل شوند، مفید است. این روش معمولاً همراه با تزریق TPA انجام می‌شود.

با استفاده از فناوری‌های تصویربرداری پیشرفته، امکان تعیین زمان مناسب برای انجام این روش‌ها در حال گسترش است. آزمایش‌های تصویربرداری پرفیوژن از طریق سی‌تی‌اسکن یا ام‌آر‌آی به شناسایی افرادی که ممکن است از درمان اندوواسکولار بهره‌مند شوند، کمک می‌کنند.

سایر روش‌ها

پزشک شما ممکن است روشی برای باز کردن شریانی که توسط پلاک مسدود شده است، پیشنهاد دهد. این اقدامات برای کاهش خطر سکته مغزی یا حمله ایسکمیک گذرا انجام می‌شوند. گزینه‌های مختلفی وجود دارند که عبارت‌اند از:

• اندارترکتومی کاروتید. شریان‌های کاروتید، رگ‌های خونی هستند که در دو طرف گردن قرار دارند و خون را به مغز منتقل می‌کنند. در این جراحی، پلاک‌های مسدود کننده شریان کاروتید برداشته می‌شوند که ممکن است خطر سکته مغزی ایسکمیک را کاهش دهد. با این حال، این روش ممکن است خطراتی به همراه داشته باشد، به ویژه برای افرادی که دچار بیماری‌های قلبی یا سایر مشکلات پزشکی هستند.
• آنژیوپلاستی و استنت. در این روش، جراح یک کاتتر را از طریق شریان کشاله ران به شریان‌های کاروتید وارد می‌کند. سپس بالونی را وارد کرده و باد می‌کند تا شریان باریک شده گسترش یابد. پس از آن، ممکن است یک استنت برای نگهداری شریان باز قرار داده شود.

سکته هموراژیک

در درمان اورژانسی سکته هموراژیک، تمرکز بر کنترل خونریزی و کاهش فشار در مغز ناشی از تجمع مایعات اضافی است.

اقدامات اورژانسی

اگر از داروهای رقیق‌کننده خون برای پیشگیری از لخته شدن خون استفاده می‌کنید، ممکن است درمان‌هایی برای معکوس کردن اثرات این داروها تجویز شوند. این درمان‌ها می‌توانند شامل داروها یا تزریق فرآورده‌های خونی باشند. علاوه بر این، داروها می‌توانند فشار مغز را کاهش دهند، فشار خون را تنظیم کنند، از اسپاسم عروق جلوگیری کرده و از بروز تشنج پیشگیری کنند.

عمل جراحی

در صورتی که خونریزی در ناحیه‌ای از مغز زیاد باشد، ممکن است نیاز به عمل جراحی برای برداشتن خون و کاهش فشار روی مغز وجود داشته باشد. علاوه بر این، جراحی ممکن است برای ترمیم آسیب‌های وارد شده به عروق خونی مرتبط با سکته‌های هموراژیک ضروری باشد.

اگر سکته مغزی ناشی از عواملی مانند آنوریسم، ناهنجاری شریانی-وریدی (AVM) یا سایر مشکلات عروقی باشد، پزشک شما ممکن است یکی از روش‌های جراحی زیر را توصیه کند:

• برش جراحی. در این روش، جراح یک گیره کوچک در پایه آنوریسم قرار می‌دهد تا جریان خون به آن را متوقف کند. آنوریسم به صورت برآمدگی در نقطه‌ای ضعیف در رگ خونی ظاهر می‌شود و این گیره می‌تواند از ترکیدن آنوریسم پیشگیری کند یا در صورت ترکیدن، از خونریزی مجدد جلوگیری نماید.
• کویلینگ (آمبولیزاسیون اندوواسکولار). در این روش، جراح یک کاتتر را از طریق شریان کشاله ران به سمت مغز هدایت می‌کند. با استفاده از این کاتتر، جراح سیم‌پیچ‌های کوچکی را در آنوریسم قرار می‌دهد تا آن را مسدود کند و باعث لخته شدن خون در داخل آن شود.
• برداشتن رگ‌های خونی نازک (AVM). جراح ممکن است برای کاهش خطر پارگی و سکته مغزی هموراژیک، یک ناهنجاری شریانی-وریدی کوچک (AVM) را از مغز بردارد، به‌ویژه اگر در ناحیه‌ای قابل دسترسی باشد. با این حال، در صورتی که AVM در اعماق مغز یا در ناحیه‌ای بزرگ قرار داشته باشد، ممکن است امکان برداشتن آن وجود نداشته باشد. همچنین، اگر حذف آن بر عملکرد مغز تأثیر منفی بگذارد، ممکن است این روش انجام نشود.
• رادیوسرجری استریوتاکتیک. در این روش پیشرفته، از پرتوهای متمرکز برای ترمیم ناهنجاری‌های عروق خونی استفاده می‌شود. رادیوسرجری استریوتاکتیک کمتر تهاجمی است و به طور معمول به عنوان یک گزینه درمانی جایگزین برای سایر روش‌ها در نظر گرفته می‌شود.

عوارض جانبی روش‌های درمانی

عوارض جانبی درمان‌های سکته مغزی به عوامل مختلفی از جمله نوع سکته مغزی، روش‌های درمانی مورد استفاده، تاریخچه پزشکی شما و سایر شرایط وابسته هستند. متخصص مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند در مورد عوارض جانبی که ممکن است تجربه کنید، همچنین نحوه مدیریت یا پیشگیری از آن‌ها، توضیحات بیشتری به شما ارائه دهد.

آزمون سکته ی مغزی

آزمون سکته  به شناسایی علائم و نشانه های این عارضه کمک می کند . این آزمون از جزئیات زیر تشکیل شده است :

⦁ از فرد بخواهید لبخند بزند ، آیا یک طرف صورتش بی حس است ؟
⦁ از فرد بخواهید دست هایش را بالا ببرد ، آیا یک دستش پایین است ؟
⦁ از فرد بخواهید یک جمله ی ساده را تکرار کند ، آیا در به یاد آوردن و بیان کلمات با دشواری رو به رو است ؟

سکته مغزی چقدر طول می‌کشد؟

سکته مغزی تا زمانی که جریان خون در بخشی از مغز کاهش یابد ادامه می‌یابد. بدون درمان، سکته مغزی تا زمانی که سلول‌های مغزی در نواحی آسیب‌دیده بمیرند، ادامه می‌یابد و منجر به آسیب دائمی مغز می‌شود.

حتی پس از دریافت درمان سکته مغزی، معمولاً اثرات آن باقی خواهد ماند. اکثر افراد برای بهبودی چندین هفته یا حتی ماه‌ها زمان نیاز دارند. بیشتر پیشرفت‌های قابل توجه در شش ماه اول تا 18 ماه پس از سکته مغزی مشاهده می‌شوند. اگرچه ممکن است پیشرفت‌های بیشتر پس از آن نیز رخ دهند، این روند می‌تواند سخت‌تر و زمان‌برتر باشد.