نوشته مترو

زمان و مکان خالی سبب تفکر است.

در ایستگاه مترو نشسته ای در انتظار اما نور دیجیتالی صفحه موبایل مانند نورافکنی به چهره توست و تو صفحه آن را دائم هی اسکرول،اسکرول،لایک و فوروارد…. میکنی.

قطار به ایستگاه می‌رسد نورافکن‌ها خاموش می‌شود؛سفت داخل جیب و دست را هم محکم روی آن قرار می دهیم و نگاهمان به درب مترو است که چگونه جلوی آن قرار بگیریم که ما زودتر صندلی خالی را پیدا کنیم.

داخل قطار ادم‌ها مانند توپ‌هایی هستن که هرکدام دنبال سوراخ و جایگاه خودش هست.

تا جای‌گیر شویم و به آن عادت کنیم و احساس امنیت خاطر به دست آوریم دوباره نورافکن های جیبی‌مان را دراورده و به بقیه توجه می‌کنیم ، خاصیت نورافکن این بود که حواس همه را به یکچیز خاص جلب میکند اما این نورافکن های جدید حواس هر فرد را به همه چیز مختلف جلب خواهد کرد.

چهره‌های عبوسی که دائم به صفحه خیره‌اند لایک،اسکرول و فوروارد می کنند و کامنت لبخند میگذارند اما چهره‌ها، چهره‌ها مانند برجی از زهر مار است.حال که وارد منطقه‌ای که اینترنت ندارد میشویم همه نگاهشان به علامت E و انتن یک خطی گوشی دوخته می شود.اگر سال ۹۶ بود همه وزیر وقت را فحش میدادند اما الان … .

حال دوباره گوشی داخل جیب می رود اما نه بخاطر عدم امنیت بلکه نبود شانس و اینترنتی که همه جا باشد.

به راستی اولین چیزی که به آن فکر میکنید چیست ؟!

کلیشه‌ای نمیگویم شما همان چیزی هستید که به آن می اندیشید اما خواهم گفت بنظرت خیلی وقت پیش نباید به آن می پرداختید… .

در حال فکر کردن و نوشتن بودم که صدای موسیقی نوازنده‌چرخ بدست رشته افکار من را پاره کرد به راستیکه غیر از زمان ، مکان خالی هم سبب فکر کردن هستند.

الان که سکوت برقرار شد بنظر می آید سؤال داخل ذهنم آن باشد که من خودکار دوست دارم ،آدم خوبی بوده‌ام؟! کافی بوده‌ام؟!

به قیافه مردم که نگاه می‌کنم فکر نکنم بشود فهمید که به چه می اندیشند اما میدانم نفر جلوییم که در ذهنش آن است که این آدم چه مینویسد و چرا جای اینکه مانند بقیه باشد . دفتری در دست در حال نوشتن است.اما مهم‌تراز این سوالات پاسخ هایی است که خواهیم داد . من به خود ،نفر جلوییم به خودش و نفر بغلیم هم به خودش و همین مارا متمایز می‌کند .

ایکاش در طول زندگی لحظه‌‌های بیشتری از این مناطق بی اینترنت بود حداقل خیلی کار ‌ها انجام نمی‌شد و حداکثر خیلی کار ها انجام می شد .

وقتی تمام این افکار در طول ۳ دقیقه بدون اینترنت بودن در واگن قطار مترو حسین آباد تا حرم مطهر بود

اگر بیشتر بود زمان خلوت ما ….. . .