جنگها و مداخلات نظامی آمریکا پس از جنگ جهانی دوم: بهانهها، تلفات و نتایج
آمریکا پس از جنگ جهانی دوم وارد دهها جنگ و عملیات نظامی شد که معمولاً با بهانههایی چون مقابله با کمونیسم، مبارزه با تروریسم و حفظ منافع اقتصادی انجام شد. این دخالتها اغلب منجر به تلفات سنگین انسانی، بیثباتی سیاسی و آسیب به کشورهای درگیر شدند.
۱. کره (۱۹۵۰-۵۳): جلوگیری از گسترش کمونیسم، حدود ۳۶ هزار آمریکایی و بیش از یک میلیون کرهای کشته؛ شبهجزیره به دو کشور تقسیم شد.
۲. ایران (۱۹۵۳): کودتا علیه مصدق به بهانه مقابله با کمونیسم؛ صدها کشته و بازگشت شاه.
۳. گواتمالا (۱۹۵۴): سرکوب دولت دموکراتیک و حمایت از شرکت آمریکایی؛ جنگ داخلی و هزاران کشته.
۴. کوبا (۱۹۶۱): حمله شکستخورده برای سرنگونی کاسترو؛ تلفات محدود و تقویت حکومت کمونیستی.
۵. شیلی (۱۹۷۳): کودتا علیه آلنده به بهانه مقابله با چپ؛ هزاران کشته و دیکتاتوری پینوشه.
۶. ویتنام (۱۹۵۵-۷۵): جلوگیری از کمونیسم؛ ۵۸ هزار آمریکایی و بیش از یک میلیون ویتنامی کشته؛ شکست آمریکا.
۷. لائوس و کامبوج (۱۹۶۹-۷۵): بمبارانهای گسترده و تلفات سنگین غیرنظامیان؛ ظهور خمرهای سرخ.
۸. گرانادا (۱۹۸۳): حفاظت از دانشجویان و مقابله با کمونیسم؛ تلفات کم و سرنگونی دولت چپ.
۹. پاناما (۱۹۸۹-۹۰): مبارزه با قاچاقچیان و دستگیری نورiega؛ چند صد کشته و سقوط رژیم.
۱۰. خلیج فارس (۱۹۹۰-۹۱): دفاع از کویت؛ حدود ۳۰۰ آمریکایی و دهها هزار عراقی کشته؛ آزادی کویت.
۱۱. عراق (۱۹۹۱-۲۰۰۳): بمباران و تحریمهای شدید؛ صدها هزار غیرنظامی کشته.
۱۲. عراق (۲۰۰۳-۲۰۱۱): حمله به بهانه سلاحهای کشتار جمعی؛ هزاران کشته و بیثباتی شدید.
۱۳. افغانستان (۲۰۰۱-۲۰۲۱): مبارزه با تروریسم؛ هزاران کشته و بازگشت طالبان.
۱۴. سومالی (۱۹۹۳): کمکهای انساندوستانه و مقابله با جنگسالاران؛ شکست آمریکا.
۱۵. بالکان (۱۹۹۵-۹۹): جلوگیری از پاکسازی قومی؛ استقلال کوزوو و تضعیف صربستان.
۱۶. هائیتی (۱۹۹۴-۹۵): بازگرداندن رئیسجمهور منتخب؛ نفوذ آمریکا.
۱۷. نیکاراگوئه (دهه ۸۰): حمایت از مخالفان کمونیست؛ هزاران کشته.
۱۸. برزیل (۱۹۶۴): کودتا علیه چپ؛ دیکتاتوری و سرکوب.
۱۹. کنگو و آنگولا: حمایت از گروههای ضدکمونیست؛ جنگ داخلی و بیثباتی گسترده.
۲۰. سودان: حمایت از دولتهای مرکزی در برابر شورشیان؛ بحران انسانی و جنگ داخلی.
۲۱. لیبی (۲۰۱۱): حمایت از قیام علیه قذافی؛ سقوط رژیم و جنگ داخلی پیچیده.
۲۲. ونزوئلا (۲۰۰۰-اکنون): فشار سیاسی و اقتصادی؛ بحران انسانی شدید.
۲۳. سوریه (۲۰۱۱-اکنون): حمایتهای مختلف و مداخلات غیرمستقیم به بهانه مبارزه با تروریسم؛ صدها هزار کشته و بحران پناهجویی.
۲۴. فلسطین: حمایت گسترده آمریکا از اسرائیل در درگیری با فلسطینیها؛ هزاران کشته و بحران طولانیمدت انسانی و سیاسی.
در مجموع، بهانههای آمریکا عمدتاً سیاسی و اقتصادی بودند، اما نتیجه اکثر این مداخلات، تلفات انسانی بسیار، ویرانی، و بیثباتی سیاسی گسترده در کشورهای هدف بوده است. در کنار تلفات مستقیم نظامی، بسیاری از این کشورها دچار بحرانهای انسانی، فقر و مهاجرت اجباری شدند. تلفات نظامی آمریکا نسبتاً کمتر بوده، اما هزینه انسانی برای مردم منطقه بسیار بالا بود.
