امروز رفتم بلوار کشاورز برای دوچرخه سواری، برای من روش خوبی هست برای فرار از روند کسل کننده زندگی و البته ورزش کمک زیادی میکنه که اضطراب رو از خودتون دور کنید.
بلوار کشاورز جای خوبی هست برای دوچرخه سواری و پیاده روی. هرچند عده ای هستند که فکر میکنند با موتور سیکلت هم میشه اونجا تردد کرد.
به نظرم زیبایی بلوار کشاورز این هست که با وجود اینکه در دو طرف ش خیابون هست شما می تونید چند دقیقه ای زیر سایه درخت یا روی نیمکت چوبی بشینید. یعنی وسط تردد خودروها و سرعت زندگی روزمره شما این فرصت رو دارید که کمی به طبیعت و ریتم طبیعی زندگی آدمیزاد برگردید و لذت ببرید. وسط بلوار و بین دو سمت اون یک نهر آب هست که اگرچه معمولا تمیز نیست ولی احتمالا طراح یا سازنده این مسیر قصد داشته تا جای المان اصلی طبیعت در اثرش خالی نباشه. تصور اینکه وسط تهران، به عنوان یک پایتخت شلوغ، جایی هست که میشه برای لحظاتی متوقف شد و به جریان آب نگاه کرد خیلی ایده جذابی هست.
البته من در دوچرخه سواری گاهی خیلی جو گیر میشم و سعی میکنم با بقیه دوچرخه سوار های تو بلوار کورس بزارم که باید بگم کار درستی نیست. چون اونجا غیر از موتورسیکلت های مزاحم، خانواده و بچه هم تردد میکنن و با سرعت زیاد خطر تصادف ایجاد میشه.
البته اکثر دوچرخه سوار ها معمولا رعایت می کنن و باید بگم من یه مقدار جوگیر میشم و امروز به خاطر همین جو گیری سعی کردم با سرعت زیاد خودم رو به یه دوچرخه سوار برسونم که ازم سبقت گرفته بود. وقتی بهش نزدیک شدم از عقب بهش برخورد داشتم و تعادلم بهم خورد و نقش زمین شدم. خوشبختانه اون تونست خودش رو نگه داره و من هم زود بلند شدم و به مسیرم ادامه دادم.
