می‌اندیشی که هیچ برگی ندارم؟ آن برگها که دیده بودی، هیچ وقت از آنِ من نبودند، آنها میهمان فصل‌هایند، می‌آیند و می‌روند و رنگ عوض می‌کنند. این منم که پابرجایم و ماندنی، من که اصالتم را از ریشه‌هایم دارم، مادامی که تبرم نزنند و ریشه‌هایم را نگیرند می‌مانم و با طبیعت می‌سازم.
