عفونت گوش در کودکان بیشتر از بزرگسالان می باشد. اما در بزرگسالان هم احتمال ابتلا به این عفونتها وجود دارد. بر خلاف عفونت گوش کودکان که اکثرا جزئی هستند و قابل درمان می باشند عفونت بزرگسالان ممکن است نشان دهنده یک مشکل جدی در سلامت فرد باشد. اما صرف‌نظر از سن شما، هنگامی که مایع و التهاب در گوش میانی شما ایجاد می‌شود، ممکن است کم شنوایی کوتاه‌مدت را تجربه کنید.
عفونتها معمولا بر اثر ویروسها و کمتر از از طریق باکتریها ایجاد می شود. تورم ناشی از عفونتهای تنفسی فوقانی یا آلرژی باعث انسداد و تورم و بد عملکردی شیپور استاش شده و مانع از ایجاد جریان هوا میگردد.
ضعف عملکرد استاش باعث می شود در فضای گوش میانی خلاء و فشار منفی ایجاد شده و این علاوه بر اثر مضاعف به عملکرد بد شیپور استاش ، باعث می شود که نوعی سیستم مکش برای ورود ویروسیها و باکتریها از سیستم تنفسی فوقانی به گوش میانی و همجنین باعث عدم تخلیه مایع در گوش میانی و تجمع آن می گردد . این محیط مایع ، محیط مناسبی برای رشد باکتریها و ویروسها بوده و نهایتا عفونتهای گوش را به همراه دارد وجود مایع و عفونت باعث می شود ارزش و حرکت پرده تمیان مختل شده نتیجتا بیمار احساس کم شنوایی می کند.
عوامل بسیاری باعث ایجاد اختلال در عملکرد شیپور استاش می‌شوند. از جمله سرماخوردگی، آنفولانزا و آلرژی که می‌توانند باعث تحریک و متورم شدن این کانال شده و در نتیجه عفونت را به همراه داشته باشند.
عفونت وقتی اتفاق می افتد که شیپور استاش متورم یا مسدود شده و عملکرد طبیعی آن که تعادل فشار هوا و خروج ترشحات از گوش میانی به حلق است مختل می شود.
درمان عفونت در ابتدای ابتلا ، تسکینی است که بیشتر به تسکین درد متمرکز می شود و بعد از چند روز با رعایت نکات بهداشتی بیمار درمان پیدا می کند ولی اگر عفونت طولانی بشود پزشک متخصص آنتی بیوتیک را تجویز می کند که معمولا به صورت خوراکی می باشد برای کودکانی که دچار عفونتهای مکرر گوش می شوند در صورت عدم درمان با داروها برای تخلیه و تهویه گوش از VT یا لوله تهویه که در پرده گوش قرار داده می شود. راه حل بعدی برداشتن لوزه سوم است که از طریق جراحی و با نظر پزشک جراح گوش و حلق و بینی انجام می گردد.
عفونت گوش میانی زمانی رخ می‌دهد که باکتری یا ویروسی باعث التهاب و تجمع مایع در ناحیه پشت پرده گوش می‌شود. این نوع عفونت ممکن است منجر به کم شنوایی موقت شود.
معمولا، کم شنوایی ناشی از عفونت گوش میانی موقتی است. هنگامی که مایعات از گوش میانی خارج می‌شوند، دیگر مانع از انتقال ارتعاشات صوتی نمی‌شوند.
مایعات ممکن است تا چند وقت باقی بمانند. درحالی‌که علائم عفونت معمولا در حدود 48 تا 72 ساعت شروع به برطرف شدن می‌کند، مایعی که در گوش میانی انباشته شده است ممکن است تا 3 ماه باقی بماند. تا زمانی که مایع گیر کرده است، ممکن است در شنیدن مشکل داشته باشید.
عفونت گاهی‌اوقات باعث کم شنوایی می‌شود. این به دلیل التهاب و تجمع مایع در ناحیه پشت پرده گوش است. کم شنوایی ناشی از عفونت معمولا موقتی است. هنگامی که عفونت شروع به برطرف شدن کند، احتمالا متوجه خواهید شد که شنوایی شما شروع به بهبود می‌کند.
اگر پس از برطرف شدن عفونت شنوایی شما بهبود نیافت،حتما با پزشک خود تماس بگیرید که شنوایی شما بررسی شود و مطمئن شوید که کم شنوایی شما ناشی از بیماری دیگری نیست.
پزشک متخصص توسط دستگاه کوچکی بنام اتوسکوپ، که دارای چراغ قوه و لنز بزرگنمایی است، مجرای شنوایی را بررسی می‌کند.
پزشکان برای عفونت‌هایی که دائما ایجاد شده و بهبود کامل پیدا نمی‌کنند، لوله کوچکی در پرده گوش کار می‌گذارند. تونل ایجاد شده علاوه بر به حداقل رساندن فشار و درد، به مایع گوش اجازه خارج شدن از گوش میانی داده و مانع بازگشت دوباره آن می‌شود. لوله‌ها معمولا برای ۸ تا ۱۸ ماه در گوش کار گذاشته می‌شوند.
از مهمترین راه های پیشگیری خشک کردن گوش بعد از حمام خصوصا در روزهای سرد، استفاده از قالب های ضد آب در افرادی که پرده گوش سوراخ دارند، درمان سریع قبل از پیشرفت بیماری و … را می توان نام برد.
