واضح است که همه ی ما آدم های زیادی در اطراف خود داریم که بسیاری از این افراد دوست ما هستند، اما فقط تعداد محدودی از آن ها می توانند دوست واقعی محسوب شوند و ما با آن ها بیشتر از بقیه احساس صمیمت داریم و بیشتر از دیگران با آن ها همراه و در تماس هستیم. خیلی از این دوست ها از زمان کودکی تا به الان با ما همراه بوده اند، اما گاهی در بزرگسالی کسی را پیدا می کنیم که تبدیل به بهترین دوست ما می شود، به گونه ای که انگار سال ها است که او را می شناختیم و دوست ما بوده است، اما سوال این جا است که چه خصوصیات و ویژگی هایی یک دوست را تبدیل به دوست واقعی ما می کند؟ دوست واقعی چه کسی است و چه ویژگی های دارد؟، داشتن دوست خوب برای همه ما در زندگی با اهمیت است، زیرا می تواند باعث موفقیت و پیشرفت ما شود. در واقع کسی به عنوان دوست خوب شناخته می شود که دارای ویژگی های خاص باشد و همین ویژگی ها او را نسبت به دیگران متمایز کرده باشد.
شاید برای هر انسانی این ویژگی ها بسته به خصوصیات و روحیات آن ها متفاوت باشد، اما به طور کلی می توان گفت برخی ویژگی ها در افراد پیرامون ما، آن ها را تبدیل به دوست خوب ما خواهد کرد. در واقع رابطه هایی که بر پایه ارزش های انسانی بنا نهاده شود، موجب ترقی و رشد ما خواهد شد، زیرا دوست خوب ضامن و آرامش بخش روح و روان ما است و موجب شادی ما می شود و از غم های ما می کاهد.
دوست واقعی یعنی کسی که بی نهایت شبیه به برادر یا خواهر ما است، به گونه ای که ما احساس می کنیم با او رابطه ی خونی داریم، اما برای ما سوال ایجاد می شود که چه چیزی باعث می شود تا این حس درونی در ما ایجاد شود، بهتر است برای پاسخ به این سوال به سراغ ویژگی های دوست خوب برویم
به طور کلی می توانیم بگویم دوست های واقعی کسانی هستند که بتوانیم در شرایط خاص و بد زندگی روی آن ها حساب کنیم. این شرایط نامساعد می تواند اوضاع بد اقتصادی و ورشکستگی باشد، زمانی که کاملا نیازمند کمک و یاری آن ها هستیم، وقتی که عصبانی و خشمگین هستیم، در زمانی که به لحاظ روحی در شرایط خوبی نیستیم، دلایلی همانند، مرگ یکی از عزیزان، طلاق، مشکلات زناشویی، افسردگی و هم چنین سفر رفتن با دوست می تواند واقعی بودن آن را ثابت کند، چون معمولا در سفر ها اتفاقات غیر منتظره و سخت پیش می‌آید.
سعدی می گوید:
دوست آن باشد که گیرد دست دوست در پریشان حالی و درماندگی
به طور کلی می توان گفت دوست های واقعی در هر شرایطی قابل اتکا هستند و می توانیم روی آن ها حساب کنیم.
آن ها همیشه پذیرای ما هستند و ما با آن ها در آرامش هستیم، ما در کنار آن ها خوشحالیم و احساس دلگرمی می کنیم. دوستان واقعی همیشه مراقب ما هستند و حواس شان هست که آیا به چیزی نیاز داریم یا خیر.
آن ها داوطلبانه می خواهند مشکلات ما را رفع کنند، زیرا دوستی ما یک علاقه و عشق دو طرفه است، آن ها قابل اعتماد، راست گو، وفادار و صبور هستند.
آن ها بدون خودخواهی سرشار از بخشش و لطف به ما هستند، راز دار و قابل اعتماد هستند، دوست واقعی به راحتی در صورتی که مرتکب اشتباه شود، عذرخواهی می کند، او از اشتباهات درس می گیرد و تجربه کسب می کند و همچنین در صورت اشتباه کردن ما هم گذشت می کند و مدام ما را سرزنش نمی کند، در این صورت ما می توانیم به راحتی با دوست واقعی خود وقت بگذرانیم و احساس خوشبختی و خوشحالی کنیم. او مورد اعتماد ترین فرد برای مشورت کردن است و ما می توانیم از دوست های واقعی خود درس های بزرگی بگیریم و در کنار آن ها بزرگ شویم.
با توجه به نقش و اهمیتی که دوست خوب می تواند در زندگی ما ایفا کند، پس بهتر است در انتخاب آن ها دقت و وسواس بیشتری داشته باشیم و با نگاه و مد نظر قرار دادن معیارها و ویژگی های دوست خوب، آن ها را انتخاب کنیم و در کنار پیدا کردن دوست خوب، خودمان هم همانند یک دوست خوب برای دیگران باشیم و اطرافیان خود را مورد توجه قرار دهیم.
مسلما ما نباید توقع داشته باشیم با یک انسان بی عیب و نقص و کامل دوست شویم، همان طور که خودمان هم کامل و بی عیب نیستیم، اما می توانیم با شناخت بیشتر و آگاهانه تر انتخاب بهتری داشته باشیم.
در ادامه ویژگی های یک دوست خوب را با هم مورد بررسی قرار می دهیم.
یکی از مهم ترین خصوصیات یک دوست خوب، آگاه بودن او است. عاقل و خردمند بودن دوست به ما کمک می کند که در حل مشکلات و مسائل زندگی از آن ها کمک بگیریم. چنان چه حضرت علی می فرمایند: به دشمن عاقل خودت بیشتر از دوست نادانت اعتماد کن.
یعنی در دوستی ثابت قدم باشد و دوستی با او دوام داشته باشد. یک دوست گذرا و موقتی نمی تواند دوست واقعی باشد. دوست خوب در هر شرایطی وفادار است و اجازه نمی دهد کسی در مورد دوستش بدگویی کند و حرف زشتی بزند حتی در صورتی که دلخوری و مشکلی بین آن ها پیش آمده باشد باز هم به حرف زدن پشت سر دوست خود نمی پردازد.
از مهم ترین ویژگی های دوست خوب مهربان بودن او است که به عنوان اصلی ترین عامل نشان داده می شود. او در هر حالتی به خصوص وقتی ما ناراحت و گرفته هستیم با ما همراه است و برای شادی ما تلاش می کند. او دلسوز ما است و برای حل مشکلات ما از هر کاری که از دستش بر بیاید دریغ نمی کند. بسیاری از ما انسان ها در زمان ناراحتی و در روز های سخت با مهربانی افرادی توانسته ایم دوباره به حال خوب برگردیم. یک دوست خوب مهربانی اش پایان پذیر نخواهد بود و در هر حالتی می تواند ما را متاثر کند.
دوست های خوب رازدار هستند. وقتی به هر دلیلی با هم به مشکل برخورد می کنند، باز هم محرم اسرار هم هستند و رازهای یکدیگر را فاش نمی کنند.
او همیشه با صداقت حرف می زند، حتی اگر ما از صداقت او خوشمان نیاید او خود را ملزم به راست گویی می داند. او با صداقت می خواهد به ما کمک کند و نه این که باعث ناراحتی و ضرر رساندن به ما باشد.
یک دوست خوب هیچ وقت به چاپلوسی نمی پردازد و اگر موضوعی باعث ناراحتی ما شود ، باز هم آن را با صداقت بیان می کند و اجازه می دهد حقیقت برای ما روشن باشد، زیرا او نسبت به ما احساس وظیفه، مسئولیت و دلسوزی واقعی دارد.
دوست ما هیچ وقت در مقام رقابت با ما قرار نمی گیرد، او همیشه در کارهای ما قرار می گیرد و ما را تشویق می کند و آرزوی موفق شدن ما را دارد و اگر نیاز به کمک داشته باشیم با ما همراه می شود، زیرا همیشه به دنبال منافع ما است و از پیروزی های ما احساس شادی می کند.
یک دوست خوب در مواقعی که کدورتی پیش می آید سعی می کند کدورت ها را رفع کند و در پی حل و رفع آن مشکل بر می آید. او از اشتباهات و خطاهای ما می گذرد، همچنین اگر ما مرتکب اشتباهی شویم ما را می بخشد، او نه تنها در احساساتش نسبت به ما سخاوتمند است، از دادن وسایل و لوازمش هم به ما دریغ نمی کند و در صورت نیاز با کمال میل آن ها را به ما می بخشد.
دوست خوب همانند، یک خواهر خونی می تواند برای ما بخشند باشد، او سعی می کند به حرف های ما گوش دهد و سپس با صحبت کردن مشکلات را حل کند.
دوست واقعی ما را به خوبی درک می کند و در درک دیگران توانمند است، او در مورد دیگران قضاوت های نادرست نمی کند چون می داند خیلی از قضاوت های ما نسبت به دیگران از تفاوت های ما ناشی می شود، ولی دوست واقعی پذیرای تفاوت های خود با ما و دیگران است. این خصلت او در کنار سایر ویژگی های مثبتی که دارد باعث می شود ما در رابطه با او بتوانیم خودمان باشیم و مجبور به بازی کردن نقش نشویم، ما در کنار او حس امنیت و آرامش داریم و از این که خود واقعی باشیم ترسی نخواهیم داشت.
ما عاشق این هستیم که در کنار دوست های واقعی خود باشیم و از وقت گذرانی با آن ها خسته نمی شویم، البته برای طرف مقابل هم همین طور است و او هم به دنبال یافتن فرصت است تا ما را ببیند و با ما باشد. او از با ما بودن لذت می برد و لحظات زیبایی برای ما می سازد، ما خاطرات خوبی در کنار دوستان واقعی خود می سازیم، در یک جمله، ما در کنار هم شاد و خوشحال هستیم.
دوست واقعی به قدری در دل ما جا باز می کند که هر لحظه دلتنگ او خواهیم شد به گونه ای که ما با دیدن او غرق شادی واقعی می شویم، مسلما ویژگی های دوست خوب می تواند بیشتر از این ها باشد، اما می توان گفت این ویژگی ها از مهم ترین ها می باشند.
درست است که ما موجودات اجتماعی هستیم و نیاز به معاشرت و دوستی با آدم های دیگر داریم، اما این را هم باید مد نظر قرار دهیم که دوستی با هر کسی هم شایسته نیست و باید مراقب باشیم که با چه کسانی طرح دوستی می ریزیم تا دچار مشکل و پشیمانی نشویم.
هر انسانی باید در انتخاب دوست دقت کند، دوستی با انسان های خوب باعث خیر دنیا و آخرت ما می شود و دوستی با انسان های بد خیر دنیا و آخرت از دست می رود.
در ادامه به بررسی 7 دسته از افرادی که نباید با آن ها دوستی کنیم، می پردازیم.
کسی که اهل دروغ گفتن باشد هم پیش ما از دیگران دروغ می گوید و هم دروغ هایی از ما برای دیگران تعریف می کند. به افراد دروغگو نمی توان اعتماد کرد، هم چنین بودن با آن ها به ما ضرر خواهد رساند.
این گونه افراد با سخنان زشت و رفتارهای بدشان علاوه بر خودشان به ما هم آسیب می رسانند.
سنایی در این باب می گوید:
منشین با بدان که صحبت بد، گرچه پاکی، تو را پلید کند
آفتاب به این بزرگی را پاره ای ابر ناپدید کند.
این گونه افراد برای کسب منفعت و یا از روی ترس به دنبال مدح و ستایش دیگران هستند. تعریف هایی که آن ها از دیگران و ما می کنند از روی صداقت و دوستی نیست، آن ها ممکن است برای مدتی ما را شیفته خود کنند، اما وقتی متوجه قصد و نیت شان شویم دیگر نمی توانیم به آن ها اعتماد کنیم. آن ها معمولا اصرار دارند دیگران را هم در این راه نادرست همراه خود کنند.
این افراد از خیانت در دوستی ابایی ندارند و به اصطلاح آدم فروش هستند. آن ها به راحتی می توانند برای منفعت خود به ما ضرر بزنند و در دوستی خود خیانت کنند. آن ها از ستم و ظلم به دیگران هراسی ندارند.
این افراد در پی کسب سود و منافع خود بوده و در این راه اگر لازم باشد به دیگران آسیبی برسانند، به راحتی این کار را می کنند. آن ها معمولا خودخواه هستند و جز خودشان توجهی به دیگران ندارند، این افراد هیچ وقت دوست واقعی نخواهند بود، زیرا فقط به فکر خودشان هستند و به جای گشتن به دنبال دوستان واقعی و حقیقی فقط به دنبال بازگو کردن مشکلات و دغدغه های خود هستند تا خودشان به آرامش برسند، این افراد فقط خود را می بینند و هیچ گونه احترامی برای فرد مقابل خود قائل نیستند.
این گونه آدم ها همیشه در پی یافتن عیب و نقص های در هر چیزی هستند، آن ها با بدبینی های خود ما را هم دچار بدبینی می کنند و باعث می شوند چشم روی خوبی های آدم ها ببندیم و فرصت های زیادی را از دست بدهیم، همچنین با بدبین شدن نسبت به زندگی دچار افسردگی شویم. با بودن در کنار این افراد مدام در حال گرفتن انرژی های منفی هستیم و احساس شادی و خوشی نمی کنیم.
این افراد به صورت مداوم از نیمه خالی لیوان صحبت می کنند به گونه ای که آرزو ها و انرژی ما را از بین خواهند برد. آن ها همیشه از جملات ناامید کننده و بدبین کننده استفاده می کنند و با این کار روحیه ما را از بین می برند.
این افراد معمولا اهل بخشش آدم ها نیستند و با ایجاد دلخوری و مشکل در دوستی به جای این که به دنبال راه حل برای رفع آن باشند، کینه طرف را به دل می گیرند و حاضر به پذیرش اشتباهات خودشان هم نیستند. آن ها با این کارشان نه تنها خودشان سرشار از ناراحتی و بیماری و انرژی های منفی هستند، ما و دیگران را هم از کینه دوزی های خود بی نصیب نمی گذارند.
برگرفته از سایت توانا
