این روزها خیلی‌ها مجبورند برای حفظ سلامت خود و جامعه و نیز کمک به مقابله با بیماری کرونا دورکاری کنند. دور از اجتماع بودن آن هم به مدت طولانی تبعات مختلفی دارد و در بلند مدت سبب بروز مشکلات گوناگونی می‌شود. کرونا بهانه خوبی است تا دست به کار شویم و سبک زندگی خود را اصلاح کنیم. برای آنهایی که در محیط های شهری زندگی می‌کنند این تغییر فوق‌العاده اهمیت دارد و خیلی زود نتیجه‌اش مشخص می‌شود. در حقیقت برای داشتن زندگی بهتر در محیط‌های شهری باید خود را آماده کنیم. بسیاری از افراد این فرصت را دارند که در برنامه روزمره خود به شیوه‌های متعادل‌تری متوسل شوند؛ پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری از آن جمله است. خوشبختانه این امکان برای اغلب ما وجود دارد که با پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری فعالیت جسمی بیشتری داشته باشیم. اگر این شیوه را به عنوان بخش از زندگی فردی و اجتماعی بپذیریم به سادگی می‌توانیم از جمعیت افراد مبتلا به چاقی و بیماری‌های مزمن مانند عارضه‌های قلبی-عروقی، فشار خون بالا و دیابت کم کنیم.
پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری مقرون به صرفه‌ترین و سالم‌ترین شیوه تحرک در محیط‌های شهری است. هر کدام از ما باید به افزایش آگاهی افراد جامعه در این خصوص کمک کنیم و از اعضای خانواده یا دوستان خود بخواهیم برای حفظ و بهبود سلامتی‌شان پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری را جدی بگیرند. همچنین باید از برنامه‌ریزان شهری و کسانی که در شهرها و محله‌ها سیاست‌گذاری می‌کنند بخواهیم شرایط مطلوب و ایمنی برای پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری همه شهروندان فراهم کنند زیرا ایمنی موضوع بسیار مهم و تاثیرگذاری است.
پیوستن به گروه‌های پشتیبان مثل انجمن‌های محلی سرعت رسیدن به مطالبات جمعی را افزایش می‌دهند. مسئولان باید بدانند مردم از اینکه هر روز با صدای گوش‌خراش اتومبیل‌ها و موتورسیکلت‌ها از خواب بیدار شوند کلافه شده‌اند.
یادمان باشد اگر امروز با پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری آشتی نکنیم فردا سلامتی و زندگی با ما قهر می‌کند. انتخاب با خودمان است.
© محمد جواد نعمتی / mjnemati.ir
