شعر۱:
تا کی می‌توانند دستانم
مرهمی باشند،
بر زخم‌های تو؟
شعر ۲:
نفس عمیق می‌کشم
و گوش می‌سپارم
به هق‌هقِ کهنهء قلبم:
من
هستم
من
هستم.
شعر۳:
ناگهان متعجب شدم!
زنی که سال پیش بودن
کجاست؟
یا آن‌که دوسال پیش‌تر بودم؟
و در فکر آن زن
من اکنون،
چگونه آدمی هستم.
شعر۳:
شعر در بهترین حالتِ
خود می‌تواند آسیب
زیادی به تو برساند.
شعر۴:
چه نمایش هراس انگیزی!
اگر قلبم را
روی صورتم می‌گذاشتم
و در دنیا
قدم می‌زدم؟
سیلویا پلات شاعر و نویسنده
آمریکایی در ۲۷ اکتبر ۱۹۳۲ بدنیا آمد.
معروفیت او به دلیل پیشبرد ژانر اعتراضی و با دو مجموعه‌ی شعرهای دیگر و اَریل و حباب شیشه شناخته می‌شود.
این شاعر جز ۴ نفری در دنیاست که بعد فوتشان مفتخر به دریافت جایزه پولیتزر می‌شوند
این جایزه در سال ۱۹۸۱ به ایشان
تعلق گرفت.
نکته‌ی جالب زندگی‌اش این بوده در دوران حیاتش حتی یک دفتر شعری از او چاپ نمی‌شود و همه‌ی اشعارش توسط انتشارات رد می‌شود.
سیلویا پلات شخصیت دو‌قطبی داشته و بسیار تحت تاثیر همسرش بوده است.
این شاعر در سن ۳۱ سالگی با داشتن دو فرزند با گاز خودکشی می‌کند.
ب
