چالش تقویت اراده، روز اول

شاید باورتون نشه واسه روز اول چالش چی انتخاب کردم! تکون ندادن پا!!

یکی از چیزایی که از بدو ورود به دبیرستان تا الان، بعد از دوسال، هم خودم تجربه اش کردم هم دیدم دیگران دارن تجربه اش میکنن، تیک عصبی، یا رفتارهای دیگه ناشی از استرس پنهانه. از شکستن قولنج دست گرفته تا همین تند تند تکون دادن پا، یادمه کلاس دهم اواسط اردیبهشت که بازار امتحان نهایی داغ بود، و خب ما دهمیای اون سال اولین گروهی بودیم که قرار بود امتحان بدیم ( هرچند که تهشم استرسشو کشیدیم و امتحانو دادیم و اخرم هیچی به هیچی)، یه بار که یکی از معلما خیلی جدی داشت در مورد نهایی حرف میزد، یه نگاه به کلاس انداختم دیدم اکثرا، از جمله خودم، هرکسی یه جوری پاش بی قراره!

آره خلاصه این موضوع به ظاهر ساده دامن گیرم شده، موقع درس خوندن، موقع فیلم دیدن، موقع کتاب خوندن، موقعی که سر کلاسم و غیره و غیره و غیره... فقط کافیه روی یه صندلی نشسته باشم! و این آزارم میده، تمرکزو بهم میزنه حس میکنم یه آدم شدیدا مضطربم که درواقع نیستم ( مگه اینکه ناخودآگاه باشه)، بعضی وقتا پاهام درد میگیره و ...

ولی خداوکیلی متوقف کردنش اراده زیادی می خواد! از ساعت 8 صبح اینا، شروع کردم، آلارم تنظیم کردم و هر ده دقیقه اسنوزش می کردم، و خب باید بگم "تقریبا" موفق شدم... چرا تقریبا؟ چون هر از گاهی، ناخودآگاه طبق عادت شروع می کردم به تکون دادن پام ولی در مجموع، آگاهانه نبود دیگه... و سریع متوقفش می کردم.

حس خوبیه بتونی یه عادت ترک کنی، هرچند من هنوز ترکش نکردم ولی به نظرم، حتی اگه همین عادت به ظاهر کوچیکو، بتونم ترک کنم، به قبلم که نگاه میکنم خوشحال میشم که حداقلش یه تغییر مثبت آشکار کردم و یه جایی تو زندگیم اراده خرج کردم! باور کنین! اینکه ببینین یه جایی اراده کردین و جواب گرفتین واقعا خودش حداقلش رو اعتماد بنفس تون تاثیر داره.. امتحانش کنین!