طایفه ارباب زهی یکی از طوایف سیستان و بلوچستان واست. به علت موقعیت اجتماعی خاصی که در زمان گذشته داشتند آقاوارباب خطاب می‌شدند. واین اسم تاکنون برآنهامانده است. ویکی ازمحدودطایفه‌های استان سیستان وبلوچستان هست که آریایی الاصل هستند (کتاب جی پی تیت).
طایفهارباب زهی از لحاظ فرهنگی و اجتماعی واصالت هم سطح وهم ریشه طایفهکیانی بوده.
وریشه نژادی آن‌ها از فارسی زبانان تاجیک نژادآریایی ازتبارکیانیان مشتق شده هست. واز سطح مطلوب و ممتازی در بین بلوچها برخوردارند و آداب اجتماعی و سنتهای بلوچی را به بهترین شیوه به عمل می‌آورند. این طایفه بشدت صلح جو است به طوری که نقش میانجیگر در صلح و سازش بین دیگر طوایف را بر عهده دارد؛ و شامل تیره‌های شهمرادزهی، سهوک زهی، رضازهی، مهراب زهی، حسینازهی، ملکشاه زهی، خوبیارزهی، کاسی یاکانسی است. این طایفه بیشتر در منطقه زابل، هامون، لوتک، زهک، هیرمند، لادیز، انجره، شهرزاهدان و نیزدرمکران ونهبندان وتهران واصفهان وکله گان، کله دهن سراوان ونرماشیروبم وزرندکرمان (معروف به سیف الدینی) وعدهٔ قلیلی درشیرازمعروف به روستای ارباب سفلی ساکن هستند (توجه بین طایفه ارباب زهی وطایفه محترم صیاداربابی وارباب‌های محترم شستون واربابی‌های محترم جالق هیچ رابطه خویشاوندی نیست. فقط یک گروه از ارباب هاکه در زمان قاجاربه علت مشکلات خاص ازسیستان مجبوربه مهاجرت به کله گان وکله دهن سراوان شدند اسم جدشان که مهاجرت کرده بودعبداله هست ومعروف به ارباب کیانی وارباب شیرازی هستندرابطهٔ خویشاوندی وجوددارد). و همچنین درکشورافغانستان درمنطقه چهاربرجک وقلعه فتح وجینو ودرپاکستان درشهرهای کویته (پشتوزبان)، کراچی (لهجه بلوچی مکرانی) وسند (لهجه بلوچ سرحدی) که معروف به کاسی ارباب هستند. وهمچنین عده ای درکشورترکمنستان زندگی می‌کنند. شایان ذکراست عده ای ازطایفه درزمانه خیلی قدیم به رودباروگرمسیرمهاجرت کرده‌اند وهنوز فامیل ارباب رادرشناسنامه دارند.
در حال حاضر ریش سفیدی طایفه درسیستان به عهدهٔ غلام صدیق خان ودرلادیزبه عهده کدخدامحمدعیسی ودرپاکستان به عهده نواب حاج عبدالظاهر کاسی ارباب است .
