هرگز در طول تاریخ اینقدر ارتباط فوری با دیگران نداشته ایم، چه در یک شهر باشند و چه در آن سوی دنیا. زندگی پرمشغله ما در جوامع بزرگ به این معنی است که ارتباط ما با دوستان و خانواده اغلب از طریق دستگاه های الکترونیکی است نه حضوری و رو در رو. و حتی زمانی که از نظر فیزیکی با هم هستیم، هنوز هم می‌توانیم بیشتر وقت خود را با گوشی‌های هوشمندمان بگذرانیم.
از قضا، دستگاه های ارتباطی پیشرفته ما می توانند احساس انزوا را در ما ایجاد کنند و این می تواند منجر به تنهایی یا خلوت شود. در حالی که اولی می تواند منجر به افسردگی شود، دومی چیزی کاملاً متفاوت است. ما باید آن را آگاهانه انتخاب کنیم و فناوری خود را کنار بگذاریم تا با افکار خود خلوت کنیم.
نیاز به خلوت
اگرچه ما ذاتا موجوداتی اجتماعی هستیم، اما همه ما به دوره‌هایی از تنهایی(خلوت) نیاز داریم تا بتوانیم دوباره با خودمان ارتباط برقرار کنیم. جدا بودن یک مشکل است زیرا تمایل دارد به صورت عدم تمرکز ظاهر شود. ما هرگز در لحظه ی حال نیستیم، ما همیشه به آنچه در دستور کار بعدی است فکر می کنیم، چه برای کار یا برای زندگی شخصی، و ذهنمان در زمانی که اصلاً انتظارش را نداریم، پرت می شود.
ما باید باتری درونی خود را دوباره شارژ کنیم تا بتوانیم با خودمان ارتباط برقرار کنیم. راه حل های موقت برای شارژ مجدد می تواند یک شب بیرون رفتن با دوستان یا داشتن مکالمه ای باشد که شامل وسایل الکترونیکی نمی شود. با این حال، همچنین می تواند ایده خوبی باشد که به طور دوره ای مدتی را در خلوت بگذرانیم تا بتوانیم تمرکز درونی خود را دوباره به دست آوریم.
تنهایی(خلوت) می تواند جسمی یا ذهنی باشد. شاید فرار به یک جزیره خصوصی دورافتاده برای شما عملی نباشد، اما می توانید فضایی آرام را در ذهن خود پرورش دهید. جایی بروی تا با افکارت خلوت کنی. مدیتیشن یک روش عالی برای ایجاد وضوح ذهنی است، همانطور که روش‌های دیگر خوداندیشی آرام مانند دعا، یوگا، تای چی و سایر رشته‌های شرقی هستند.
راحت شدن با تنهایی(خلوت)
به عنوان موجودات اجتماعی، بیشتر ما از تنهایی ناراحتیم. وقتی تنها هستیم، باید فکر کنیم، و بسیاری از ما نه تنها با نحوه فکر کردن، بلکه از کجا شروع کنیم، آشنا نیستیم. ما با حواس پرتی آشنا هستیم اما با نبود حواسپرتی آشنا نیستیم. ما نمی‌توانیم بدانیم که واقعاً چه کسی هستیم یا از زندگی چه می‌خواهیم، مگر اینکه مدتی را با خودمان بگذرانیم، سفری که می‌توانیم در خلوت آغاز کنیم.
ما بمباران اطلاعاتی هستیم که به ما می گوید به اندازه کافی خوب نیستیم. به ما گفته می شود که همیشه به یک دستگاه الکترونیکی بهتر، یک زندگی عاشقانه بهتر، یک رژیم غذایی سالم تر، یک اندام باریک تر و کوتاه تر، یک مدل موی بهتر نیاز داریم. هر چه که باشد، ما همیشه می توانیم بهتر عمل کنیم. بسیاری از مردم از تنها ماندن با خود راحت نیستند زیرا فکر می کنند به اندازه کافی خوب نیستند. این یک روش تفکر آسیب زننده است زیرا شما همانی هستید که برای بودن خلق شده اید. وقت گذاشتن برای خود نامهربانی، بی مهری یا حتی ضد اجتماعی بودن نیست. بلکه می تواند راهی باشد برای اطمینان از اینکه بهترین فردی هستید که می توانید باشید، که به نفع شما و اطرافیانتان خواهد بود.
فواید تنهایی(خلوت)
وقتی زمانی را به تنهایی اختصاص می دهیم، زمانی را برای درون نگری و تفکر عمیق در نظر می گیریم. درون نگری فرآیند نگاه کردن به درون خود، بررسی اینکه چه کسی هستیم، تعیین حوزه هایی که نیاز به بهبود دارند و ارزیابی اهداف و آرزوهایمان است. این یک بخش اساسی برای تبدیل شدن به یک فرد بهتر و ایجاد مشارکت معنادارتر است.
درون نگری فرآیند نگاه کردن به درون خود، بررسی اینکه چه کسی هستیم، تعیین حوزه هایی که نیاز به بهبود دارند و ارزیابی اهداف و آرزوهایمان است. این یک بخش اساسی برای تبدیل شدن به یک فرد بهتر و ایجاد مشارکت معنادارتر است.
تنهایی(خلوت) می تواند به ما کمک کند تا با اعتماد به نفس، خودکفا و ذهن آگاه شویم. ذهن آگاهی، آگاهی از محیط اطراف و اعمال خود و پذیرش احساسات خود به عنوان مشروع است. داشتن خلوت می تواند به شما کمک کند به جای اینکه مجبور شوید برای تایید به دیگران اعتماد کنید، در احساسات و نظرات خود مطمئن تر شوید.
تنهایی همچنین می تواند به شما کمک کند تا احساسات خود را بشناسید و به خودتان بیشتر آگاه شوید. این می تواند به شما کمک کند تا احساس رضایت کنید و از تجربیات روزانه لذت ببرید. وقتی می فهمید چه کسی هستی و چه هستی، لذت زندگی اصیل می تواند به آرامی مهم تر از فعالیت های مادی شود، شما را آزاد می کند تا به شیوه های نوع دوستانه و بشردوستانه تر عمل کنید.
آنچه شما می توانید انجام دهید
راه های زیادی وجود دارد که می توانید لحظات تنهایی را پرورش دهید. در اینجا سه پیشنهاد وجود دارد.
مراقبه: این تمرین تفکر و تمرکز ذهن به منظور دستیابی به سطوح بالاتری از آگاهی است. در تئوری، شما می توانید در هر جایی، در اتوبوس، در قطار، در آسانسور مدیتیشن کنید. با این حال، اگر مبتدی هستید، باید فضایی آرام پیدا کنید که بتوانید در آن تنها باشید. نظم و انضباط و تمرین لازم است تا بتوانید محیط اطراف خود را کاملاً کنترل کنید و به تمرکز ذهنی لازم برای مدیتیشن دست یابید.
یک ترفند متداول مدیتیشن این است که توجه خود را بر روی یک جسم فیزیکی متمرکز کنید. برای مثال، می‌توانید در یک فضای آرام، در یک موقعیت مدیتیشن راحت بنشینید و یک شمع روشن کنید. خیره شدن به شعله شمع، توجه شما را متمرکز می کند و باعث می شود تا ایده ها و نگرانی های دیگری که تا به حال به آن فکر می کردید به آرامی محو شوند.
یک دفتر خاطرات داشته باشید: نوشتن افکارتان در یک دفتر وقایع روزانه راهی عالی برای پیگیری پیشرفت شما، جمع آوری ایده های مفید، تعیین اهداف کوتاه مدت و بلند مدت و پرسیدن سوالات از خود است. ممکن است یک موضوع تکرار شونده را کشف کنید که می توانید از آن بیاموزید یا قدردانی جدیدی از خود به دست آورید.
مدتی را به تنهایی بگذرانید: هر هفته زمانی را برای خود اختصاص دهید. پیاده روی کنید، به دویدن بروید، در یک کنسرت شرکت کنید یا خودتان یک سفر یک روزه داشته باشید.
دوره های تنهایی، بر خلاف تنهایی، می تواند سلامت روان را بهبود بخشد و استرس را کاهش دهد. آنها می توانند تمرکز و وضوح ذهنی را بهبود بخشند و در نتیجه به جرقه زدن خلاقیت شما کمک کنند. تسلیم فشار اجتماعی نشوید یا باور نکنید که به نوعی خودخواه هستید فقط به این دلیل که می خواهید چند ساعت را به تنهایی بگذرانید. نه تنها زندگی خصوصی و حرفه ای شما می تواند از لحظات تنهایی سود ببرد، بلکه تنها زمانی که در خودتان خوشحال باشید، می توانید واقعاً خوشحال باشید که به نفع دیگران کار می کنید.
