نمی‌دانم چه در مغزم گذشت که تصمیم گرفتم به سینما بروم و خجالت نکش ۲ را ببینم. با وجود این که می‌دانستم ایرانی‌ها معمولا در ساخت قسمت دوم یک سینمایی موفق، کاری می‌کنند که شیرینی خاطره اول هم از یاد برود اما به اسم رضا مقصودی اعتماد کردم و رفتم.
️درباره خجالت نکش ۲ این چند نکته را بخوانید:
شما این کار را نکنید. منظورم اعتماد به اسم رضا مقصودی است. ۹۰ دقیقه‌ای که می‌خواهید برای این فیلم وقت بگذارید استراحت کنید، کتاب بخوانید، قدم بزنید، بستنی بخورید و یا سخنرانی رائفی‌پور گوش دهید. البته … نه … آخری را فراموش کنید. همان سینما بروید بهتر است.
شخصیت‌ها بسیار سطحی‌اند. اصلا متوجه تغییرات و یا چرایی تصمیماتشان نمی‌شوید. فیلم ریتم تندی دارد و می‌خواهد مجموعه‌ای از تغییرات و رویدادها را پشت سر هم بیاورد و همین موجب شده برای مخاطب باورناپذیر شود.
انتخاب بازیگرها بدجور توی ذوق می‌زند. بهاره کیان افشار که جز دختر یک سوپر سرمایه‌دار لواسان‌نشین بعید می‌دانم نقش دیگری بتواند بازی کند اینجا دختری دهاتی و خواهر یک روستایی خل و چل است که مثل تهرانی‌ها تیپ می‌زند و صحبت می‌کند.
برادر صنم که در قسمت اول، سام درخشانی بود و نقش یک افسر پلیس در همان روستا را بازی می‌کرد، در این قسمت بهرنگ علوی است. کشتی‌گیر بازنشسته‌ای که تیپ و لهجه تهرانی دارد و اصلا معلوم نمی‌شود چرا ساکن روستاست؟
عروس اول صنم و قنبر، با لهجه غلیظ مشهدی حرف می‌زند و هیچ کس هم نمی‌فهمد چرا او مشهدی است و چگونه با این خانواده غیر مشهدی وصلت کرده است؟ عروس دومش هم که از نظر ظاهری شبیه دوران جوانی بهنوش طباطبایی است – البته ایشان همیشه جوان است و اخیرا گویا سرپرستی چند گربه را هم به عهده گرفته – بسیار مصنوعی و سرد بازی می‌کند.
تنها نقطه قوت در بازیگران جدید فیلم همان جوانی است که در شبکه نسیم ادای فرزاد حسنی، مهران مدیری و حامد بهداد را بهتر از خودشان در می‌آورد و اینجا نقش یکی از دو پسر قنبر و صنم را بازی می‌کند. البته هرگز معلوم نمی‌شود چرا پسران و عروس‌های صنم و قنبر، همگی تغییر کرده‌اند؟ تغییر بازیگر دلیل می‌خواهد.
در حدی که کارگردان سریال اسپارتاکوس وقتی که بازیگر این نقش بعد از فصل اول سرطان گرفت، فصل دوم را بازگشت به گذشته ساخت تا در این مدت او درمان شود و سر صحنه برگردد. البته به رحمت خدا رفت و در فصل سه، بازیگر جدید برای این نقش آوردند. (شادی روح همه اموات حتی آنها که علنا عفت را زیر پا می‌گذاشتند صلواتی ختم کنید)
فیلم‌های کمدی ایرانی اگر داستان جذاب ندارند معمولا دیالوگ‌های طنز خوبی دارند که بخشی از بار و ضعف قصه‌پردازی فیلم را به دوش می‌کشد و جبران می‌کند.
خجالت نکش ۲ از این هم بی‌بهره است. اندک صحنه‌های خنده‌دار مربوط به خلاقیت‌های بازیگرانه احمد مهران فر و شبنم مقدمی است که البته آنها هم کمی به تکرار افتاده‌اند و تام و جری‌بازی‌هایشان برای مخاطب جذابیت قسمت اول را ندارد.
مدتی است بسیاری از کمدی‌سازان ایرانی فقط به فروش فکر می‌کنند و توجهی به محتوایی که می‌سازند ندارند و اندک اهمیتی برای مخاطب قائل نیستند. اگر واقعا این گونه است بهتر است به جای ساخت فیلم، دیزی‌سرا راه بیندازند. آنجا هم خوب پول در می‌آورند و هم هر مقدار آب ببندند کسی نمی‌فهمد.
همین یادداشت در سایت دفتر طنز حوزه هنری: http://dtnz.ir/?p=322224
