اخیرا در یک ویدئو دیدم برخی رستورانداران و صاحبان کافه برای افزایش فروش غذاهایشان، اسم آن را عوض میکنند.
مثلا به سیب زمینی سرخکرده میگویند فرنچ فرایز. مشتری هم جوگیر میشود و پول سه برابری میدهد تا فرایز فرانسوی نوش جان کند. یا مثلا چلوگوشت را نوشتهاند فیله گوساله نژاد آبردین آنگوس.
داشتم با خودم فکر میکردم اگر رستوران داشتم احتمالا این منوی مشتری جذب کُن را جلوی مخاطب میگذاشتم:
به جای زرشک پلو با مرغ مینوشتم: برنج کشت دوم صومعهسرا با روغن گوسفندی قوچان طبخ شده و با زرشک خراسان (زرشک از فروشگاه صحن جامع رضوی تهیه میشود) و مرغ رشتی (صاحب مرغداری از بستگان نزدیک میرزا کوچک خان است) درآمیخته شده. با احترام پرسی ۴۵۰ هزار تومان.
به جای چلو کباب با ریحان: پلوی خوزستانی با گوشت تن گوسفند نر جوان که در کمال رضایت ذبح شده. (رضایت پیش از ذبح موجود است: بععع). گوسفند از سبزی باغچه منزل پدری استاد سهراب سپهری کاشانی خورده است و همان جا از خانه آقا سهراب چند پر ریحان چیدهایم. با احترام پرسی ۵۶۰ هزار تومان.
به جای تخم مرغ و گوشت چرخ کرده: حاصل زندگی مشترک مرغ و خروسی وفادار در مرغداری مناطق کوهستان را با فشرده پاره تن گوسفندی ماده در هم آمیختهایم. روغن ندارد. گوشت ماده گوسفند خود خودش را میپزد، میسوزد و میسازد. با احترام پرسی ۲۵۰ هزار تومان.
به جای سبزی پلو با ماهی: ترکیب برنج فومنی، سبزی سنندجی و ماهی بوشهری. شکوه وحدت اقوام! با احترام پرسی ۵۲۰ هزار تومان.
به جای ساندویچ جگر مرغ: درد عشقی کشیدهام که مپرس – زهر هجری چشیدهام که مپرس. جگر تفتیده مرغی را در روغن زیتونی که خود ثمره زحمت کشاورزان رودباری است سرخ کرده و با باگت فرانسوی تقدیم حضورتان میکنیم. با احترام ۱۸۰ هزار تومان.
به جای فلافل: نخود کرمانشاهیِ له شده با چرخ گوشت تگزاسی، مزین به فلفل کراچی، هل دهلی نو، خیارشور همدان و گوجه لواسان. با احترام ۱۳۰ هزار تومان.
به جای نون پنیر با چای شیرین: گندم خراسان را در آسیاب سمنان آرد کرده و در تنور قزوین پختهایم. از شیر گوسفند کرمانشاهی در ارتفاعات ثلاث باباجانی پنیر ساختهایم و با قند سبزوار چای گلستان را شیرین کردهایم. نوش جانتان. پرسی ۱۱۵ هزار تومان.
همین یادداشت در سایت دفتر طنز: http://dtnz.ir/?p=324132