این تعبیری بود که بعضی متدینان برای توصیف فیلم بدون قرار قبلی، آخرین ساخته بهروز شعیبی به کار می‌بردند. توجه محوری به حرم امام رضا علیه السلام و کرامت رضوی موجب شده بود این فیلم را پاسخی سینمایی و درخور به حرمت‌شکنی عنکبوت مقدس بدانند. فیلم را که دیدم یخ کردم. انتظارم بیش از اینها بود. زیرا:
✅ قصه اساسا قابلیت تبدیل شدن به فیلم را ندارد. این ماجرا را می‌توان در یک فیلم کوتاه جمع و جور کرد.
✅ تعلیق که مهم‌ترین ابزار کارگردان و نویسنده برای میخ‌کوب کردن مخاطب است در این فیلم نبود. به تعبیر دقیق‌تر، قصه اساسا ظرفیت تعلیق بیش از این را نداشت.
✅ پرهیز از کلیشه‌گویی و حدس‌پذیری پایان داستان موجب شده بود نویسنده از آن سوی بام بیفتد و یک پایان ضعیف و سرد را برای فیلم طراحی کند.
اگر به جای ساخت فیلمی با این قصه ضعیف، از دفتر ثبت کرامات حرم رضوی، سراغ چند بیمار شفایافته یا گره بازشده را می‌گرفتند ماده خام بهتری برای ساخت اثری درخور به دست می‌آوردند.
