زندگی

چند ساعت دیگه تا پایان نوزده سالگیم مونده و رسما وارد بیست سالگی میشم.

جالب نیست که هر وقت هوا سرد میشه ذوق ادبی منم فعال میشه؟

بگذریم

هر سال که میگذره همه چیز بیشتر تو وهم فرو میره

حتی بعضی وقتا هیچ امیدی نیست که به آدم دلگرمی بده

همچی پوچه همه چی .

نیومدم امروز آیه یاس بخونم

حس و حال قدیما رو ندارم

اما زندگیم کلا تو تاریکی نمونده

انگار روی خیلی چیزها کنترل پیدا کردم

چیز هایی که یه زمانی آرزوشو داشتم

توی اوایل دهه دوم زندگیم یا شایدم سوم نمیدونم !میخوام بدونم

واقعا میخوام بدونم که ته همه اینا چی میشه

هرچند که شاید همچی پوچ به نظر برسه . امید و کنجکاوی که منو زنده نگه داشته

نمیخوام پیش اون یه آدم ضعیف به نظر برسم .

آینده من بهم بگو

تو کاری که شروع کردی موفق شدی یا نه؟