زندگی
تازگیا یاد گرفتم که زندگی فقط روند یادگیری و امتحانه?
جالبه نه؟!
برخورد با افراد ، ترس،شادی ، غم همشون به ما چیزی یاد میدن و بعد با مشکل بعدی امتحانش هم پس میدیم و اگر چیزی بلد نباشیم باز یادمیگیریم و امتحان میدیم و این چرخه ادامه داره
احساس بد هیچوقت تو زندگی از بین نمیره همونطور که تلخه ،شیرین هم هست.
این احساس دو واکنش متفاوت رو در بر داره.یا آدمو فلج میکنه یا راهی برای پیشرفت باز میکنه.
تقریبا با بیشتر احساسات کنار اومدم اما ترس یه چیز دیگست
خیلی لذت بخشه که مثل چی بترسی و بعد انجامش بدی
هیچ حسی مثل ایم نیست
تنها مشکلش اینه که خیلی خسته میکنه
واقعا خسته کنندست
اما اگر اینطور نبود هر کس و ناکسی به جاهایی می‌رسید که لایقش نیست ، نه؟
پس وقتی خوابت گرفت بیدار بمون ، دشمن تو همون کسیه که نمیزاری جلو بری
