صحبت در این باره بود که دستور داریم از ناحیه خدا و از ناحیه معصومین علیهم السلام که نباید مرگ و قیامت را فراموش کنید. خوبه آدم یه قدری به خدا و به رسول خدا صلی الله علیه و اله اعتماد و اطمینان داشته باشه. اگر گفتند این داروی تلخ رو بخور باور داشته باشیم که حتماً برامون مفیده. اونا بد ما رو نمیخوان. اونا بافت ظاهر و باطن ما رو میشناسن. از گذشته و حال و آینده ما با خبرن. دنیا رو و خطرات دنیا رو میشناسن. با اوضاع هنگام مرگ و بعد از مرگ ما و با اوضاع برزخ و قیامت ما آشنا هستن. وقتی به خواسته اونها بی توجهی میکنی این یعنی میخوای بگی من خودم مصلحت خودم رو بهتر از خدا و رسول و امامان علیهم السلام میفهمم. ما رها بشیم سر خود بشیم قطعاً به طرف بهشت نمیریم. بلد نیستیم مسیر رو. اونا که بلدن به ما مسیر رو و نیازها برای بودن در این مسیر رو به ما گفتند. اگر میگن یاد مرگ کن و اگر میگن مبادا مرگ و قیامت رو فراموش کنی با دل و جون باید بپذیریم. اونا اولاً قطعاً خیر ما رو میخوان و ثانیاً اونا قطعاً راه بلد هستند. اگر میگن این داروی تلخ رو بخور میدونن این داروی تلخ از تو حفاظت میکنه. حرفشونو گوش کن بهشون اعتماد کن.
«دَخَلَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلام سُوقَ الْبَصْرَةِ فَنَظَرَ إِلَى النَّاسِ يَبِيعُونَ وَ يَشْتَرُونَ فَبَكَى بُكَاءً شَدِيداً ثُمَّ قَالَ يَا عَبِيدَ الدُّنْيَا وَ عُمَّالَ أَهْلِهَا إِذَا كُنْتُمْ بِالنَّهَارِ تَحْلِفُونَ وَ بِاللَّيْلِ فِي فُرُشِكُمْ تَنَامُونَ وَ فِي خِلَالِ ذَلِكَ عَنِ الْآخِرَةِ تَغْفُلُونَ فَمَتَى تُجَهِّزُونَ الزَّادَ وَ تُفَكِّرُونَ فِي الْمَعَادِ قَالَ فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ لَا بُدَّ لَنَا مِنَ الْمَعَاشِ فَكَيْفَ نَصْنَعُ فَقَالَ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ علیه السلامإِنَّ طَلَبَ الْمَعَاشِ مِنْ حِلِّهِ لَا يَشْغَلُ عَنْ عَمَلِ الْآخِرَة»
«روزي أميرالمؤمنين علیه السلام وارد بازار شده و به مردم در حالي كه خريد و فروش مي‌كردند، نگريستند. پس، به گريه افتادند، گريه‌اي شديد. سپس فرمودند: اي بندگان دنيا و اي عمـّال اهل دنيا! روز را با قسم (بر سر مال دنيا) بسر مي‌بريد (كه راست و دروغش منهي است) و شب را در رختخواب خويش با خواب. و در اين بين از آخرت غافليد. پس كي زاد و توشه آماده مي‌نماييد و كي به تفكـّر در معاد مي‌پردازيد؟ مردي به آن حضرت عرض كرد: يا أمير المؤمنين! ما ناچاريم در طلب نيازهاي زندگيمان باشيم. أمير المؤمنين علیه السلام فرمودند: طلب نيازهاي زندگي از راه حلال، انسان را از عمل براي آخرت باز نمي‌دارد.»
امام صادق علیه السلام فرمودند:
امام حسن علیه السلام دوستی داشتند که شوخ و مزّاح بود. مدتی او را نديدند. بعد که به خدمت حضرت رسيد، ايشان فرمودند: چگونه صبح کردی؟ آن مرد گفت: يا بن رسول الله! صبح کردم به خلاف آنگونه که خود دوست دارم و به خلاف آنگونه که خدا دوست دارد و به خلاف آنگونه که شيطان دوست دارد!!!
امام حسن علیه السلام خنديدند و گفتند: چگونه؟
مرد گفت: زيرا خداوند عز و جل دوست دارد او را اطاعت نموده و معصيتش را مرتکب نشوم و من چنين نيستم و شيطان دوست دارد معصيت خدا کنم و او را اطاعت ننمايم و من چنين نيستم و من دوست دارم نميرم ولی چنين نيستم.
در اين هنگام مردی ايستاد و گفت: يا بن رسول الله! چرا ما از مرگ بدمان میآيد و آن را دوست نمیداريم؟
حضرت فرمودند: زيرا شما آخرت خود را خراب و دنيـای خويش را آبـاد کردهايد و بدتان میآيد از جای آباد به جای خراب منتقل شويد.
ای به غفلت گذرانیده همه عمر عزیز تا چه داری و چه کردی، عملت کو و کدام؟
توشه آخرتت چیست در این راه دراز که تو را موی سفید از اجل آورد پیام
می توانی که فرشته شوی از علم و عمل لیک از همت دون، ساخته ای با دد و دام
چون شوی همره حوران بهشتی که تو را همه در آب و گیاه است نظر چون انعام
جهدِ آن کن که نمانی ز سعادت محروم کارِ خود ساز که اینجا، دو سه روزی است مقام
خدا میگه مرگ رو فراموش نکن. پیغمبر خدا میگه مرگ رو فراموش نکن. عقل میگه مرگ رو فراموش نکن. عارف میگه مرگ رو فراموش نکن. فیلسوف میگه مرگ رو فراموش نکن. فقیه میگه مرگ رو فراموش نکن. فقط شیطان و نفس میگن بگو بابا این داستان برای همه نوشته شده الا من. برای من نوشته نشده. مرگ من حالا حالاها نیست. اصلاً معلوم نیست مرگی در کار باشه ............ احمق کسی است که با این همه هشدار، باز در میدان شیطان بازی کند.
