به تازگی فیلم ژاپنی perfect days به کارگردانی ویم وندرس رو دیدم خیلی جالبه با داستان تنهایی بهرام از مجموعه "بی خوابی های بیست و چهار سالگی" شباهت های زیادی داشت البته با یک تفاوت مهم . شباهت ها در لحظه زندگی کردن شخصیت های اصلی فیلم و داستان و عاشق روتین زندگی بودن . مثلا شخصیت ها از سرکار برگشتنی سر راه توی پارک می نشینند ، عاشق گل و گیاه هستند ، کتاب می‌خونند، و عاشق روتین زندگی هستند و از تکرار زندگی اصلا خسته نیستند و اصلی ترین شباهت خواب دیدن ها. ولی تفاوت اصلی این که در داستان تنهایی بهرام ، بهرام گاهی غرق در گذشته ها میشه ولی شخصیت فیلم perfect days اصلا گذشته برایش مهم نیست .
