پِطرُس (به لاتین: Petrus) یا شمعون، یکی از دوازده حواری عیسی مسیح، رهبران کلیسای مسیحیت اولیه بودند. پطرس توسط عیسی مسیح در گفتگوی «صخرهٔ کلیسای من» در متی به پیشوایی مسیحیان و مسیحیت برگزیده شد و این همان مقامی بود که مسیحیان کاتولیک آن را مقام «پاپ» می‌دانند و در نتیجه کلیسای کاتولیک پطرس را نخستین پاپ می‌داند که ۳۱ سال پاپ بود. همهٔ کلیساهای مسیحی باستان پطرس را به عنوان قدیسی مهم و بزرگ می‌شمارند و او را بانی کلیسای انطاکیه و بعدتر کلیسای رم می‌دانند،ولی در خصوص اقتدار جانشینان متعدد او در مسیحیت امروز اختلاف نظر دارند.
خانوادهٔ پطرس در جلیل در شهر بیت صیدا زندگی می‌کردند. آن‌ها هم خود ماهی‌گیر بودند و هم چندین قایق ماهی‌گیری داشتند، که به دیگران اجاره می‌دادند.
پدر پطرس یونا نام داشت. نام اصلی پطرس، شمعون بود. شمعون بعدها توسط عیسی مسیح به «کیفا» یا همان «پطرس» که به معنای صخره است ملقب شد. او برادری به نام اندریاس داشت، که پیش از او به عیسی مسیح ایمان آورد.
پطرس، در مسیحیت، حواری و شاگرد ارشد عیسی مسیح می‌باشد، که عیسی مسیح «کلیسا» و به عبارتی «مسیحیت» را به هدایت او بنا می‌کند.هر چهار انجیل (انجیل مرقس، انجیل لوقا، علی‌الخصوص انجیل متی و انجیل یوحنا) به مقام پطرس بین شاگردان مسیح تأکید کرده‌اند. در انجیل یوحنا، عیسی مسیح خطاب به پطرس رسول، از او می‌خواهد تا مسیحیان را هدایت کند.یوحنای رسول که خود یکی از دوازده حواری بود، در این انجیل به احترامی که برای پطرس رسول قائل بوده است تأکید کرده و در شرح واقعهٔ رستاخیز مسیح می‌نویسد، "هر دو با هم می‌دویدند، اما آن شاگرد دیگر [یوحنا] در جلو، تندتر از پطرس می‌دوید و نخست بر سر قبر آمد. خم شده نظر کرد که کفن در آنجا مانده بود، اما وارد قبر نشد. سپس شمعون پطرس نیز که عقب تر از او [یوحنا] بود رسید و به درون قبر وارد شد… پس آنگاه شاگرد دیگر [یوحنا] که نخست بر قبر رسیده بود، وارد شد .."؛ به این ترتیب یوحنا در نقطهٔ اوج ایمان مسیحیت -رستاخیز مسیح- با ورود نخست پطرس رسول به مقبرهٔ خالی مسیح، بر جایگاه پطرس رسول تأکید می‌کند.
در اعتقادنامهٔ مسیحیان کاتولیک، پطرس رسول، ارشدِ سایر حواریون و سنگ بنای کلیسا دانسته می‌شود که عیسی مسیح، کلید رستگاری و کلیسا را در اختیار او قرار داد.
در سال ۶۴ میلادی، نرون (امپراتور روم) دستور به آتش زدن رُم (پایتخت روم) داد و سپس تقصیر را بر گردن مسیحی‌ها نهاد. از این رو که پطرس رهبر کلیسا بود وی را دستگیر کرده و واژگون به خواست خودش بر صلیب کردند؛ زیرا خود وی گفت من لیاقت ندارم مانند عیسی مسیح بمیرم. به این ترتیب تخمین زده می‌شود پطرس بین سال‌های ۶۴ تا ۶۸ میلادی توسط دولت روم اعدام شده باشد.
