من از افراط و قضاوت یک طرفه همیشه متنفر بوده ام ، آری درست است در طول تاریخ جنگ های دینی عمر انسان های زیادی را گرفت کودکان و زنان زیادی را به اسارت و بردگی برد و تمدن های بسیاری را به نابودی کشاند .اما علم هم بی گناه نبود هیچ دینی مثل بمب اتم تهدید کننده نابودی کل حیات بر روی سیاره نبود.هیچ دینی بیماری های ناشی از سلاح های شیمیایی و رادیو اکتیو را گسترش نداد ،درست است که علم باعث بوجود آمدن بیمارستان ها و تشکیلات و دستگاه های فوق پیشرفته انتقال و ارتباط شد اما همین علم اختلاف های طبقاتی و بردگی دوران مدرن را شکل داد.نتیجه حرف من این است بله علم بما کمک فراوانی کرد اما ضررهای فراوانی هم رساند هر دو چه علم چه دین اگر در دست افراد دیو صفت بیفتند خطرناک میشوند چه نیروی دریایی اتمیک باشد چه داعش هر دو تهدید کننده و باعث از بین رفتن عشق و زندگی هستند فرقی ندارد طرف خودش را از انیشتین بداند یا از پیامبر عملکردش مهم است وگرنه همه یا مومن هستند یا عالم هیچکس نمیپذیرد که احمق یا کافر هست و نیاز به آموزش دارد.پس یادمان باشد وقتی میخواهیم فرزندی را تربیت کنیم یا کسی را نصیحت کنیم در امور دینی و امور علمی الگوهایی از افراد خوب و کسانی که توانستند جان های زیادی را نجات دهند چه با واکسن چه با فتوا چه با خمس چه با ایجاد اشتغال و تحصیل و حفظ طبیعت و...را برایشان مثال بزنیم .در کل شعار من این است که ذات خوب و تربیت خوب و ادب خوب هم از علم بالاتر است هم از دین چون کسی که این ویژگی ها را داشته باشد هم عالم است هم مومن هم اشرف مخلوقات و هم قابل احترام .... پس یادمان باشد برای نفرت از گروهکی همچون داعش ،اوپنهایمر ها را مقدس نکنیم....من خودم بخداوند یکتا معتقد هستم اما از تسلا و ادیسون هم به نیکی یاد میکنم.زنده باد فطرت خوب...