بنظرم ادمی که میتونه بنویسه چیزی در وجودش رفته
چیزی که من بهش میگم جن نویسنده
تا یه زمانی مهمونته
تا یه زمانی انقدر موضوع برا داستان نویسی میاره که توی یه دفتر صد برگ جا نمیشن
اما خب
حس میکنم که از دستش دادم
یا شاید میشه گفت گمش کردم
البته خب توی علم روانشناسی بهش میگن مرگ نویسنده
خیلی حس بدیه
مخصوصا فقط همون استعداد رو داشته باشی
فکر میکنی بی مصرف ترین ادم روی زمینی
دارم سعی میکنم با دیدن فیلم و خوندن کتاب زیاد پیداش کنم
اما انگار آب شده و رفته توی زمین
میگن ادما حالشون خیلی بد باشه خوب مینویسن
پس
پس نویسنده ها باس تمام عمرشون رو فدای غم و اندوه کنن؟
نمیدونم
اما خب هر قدرت جادویی یه ضرراتی رو هم برا صاحبش داره
شایدم میشه این نتیجه رو گرفت که نویسنده ها مغز بزرگی دارن
ادما هرچی مغز بزرگتری داشته باشن بیشتر غمگین و افسرده ترن
ولی
به حدی از درک رسیدم که قلب از هر عضوی مهمتره
باعث میشه زندگی ادما رنگ بگیره
باعث میشه چهره ادما خالی از احساسات نباشه
میدونین چرا اینو میگم؟
چون مغز بعضی اوقات سعی میکنه با سیاست های مسخره خودش احساسات رو پنهان کنه
سعی میکنه منافع رو پیدا کنه و اونا رو مورد حمله قرار بده
یه سوالی داشتم
تا حالا دیدین حیوانی هم نوع خودش رو بکشه؟
یا اگه دیدین چند تا بودن؟
درسته
تعدادشون از انگشتان دو دست هم بیشتر نمیشن
اما میشه یه نگاهی به نژاد خودمون بکنیم؟
آدم
ما عقل داریم اما حیوانات ندارن
یه سوال دیگه داشتم
ما هم نوع های خودمون رو نمیکشیم؟؟؟
یا به فکر منافع خودمون نیستیم؟؟
ما انسان ها یه فرق دیگه ای هم با حیوانات داریم
ما پلیدی ها و سیاهی ها رو هم بین خودمون راه دادیم
به راحتی نون دیگری رو اجر میکنیم
به راحتی از کسانی که در خیابان کف دستشان را به سوی ما دراز کرده ان میگذریم
به راحتی جنگ به راه میندازیم
به راحتی سر هم دیگه رو کلاه میذاریم
به راحتی برای هم مرز مشخص کردیم و خودمون رو به نژاد های متفاوت تقسیم کردیم
سیاه پوست
سفید پوست
سرخ پوست
نمیدونیم که هممون یکی هستیم
از جنس خاک
خالقمون یکیه
و داشت یادم میرفت اخرین تفاوت ما با حیوانات رو
ما خونه خودمون رو داریم نابود میکنیم
و فکر میکنیم که همیشه وضع همینطوری میمونه
اما خب
طبیعت انتقام خودش رو میگیره
کرونا
طاعون
سل
وبا
سیل
طوفان سهمگین
زلزله
سونامی
اینا دست نشانده های طبیعتن
کسانی که انتقام طبیعت رو میگیرن
و انگار با فعالیت های بیشتر ما توی نابود سازی طبیعت
این انتقام ها بیشتر و هولناک تر میشه
و به قول معروف
داریم با دست های خودمون گور خودمون رو میکَنیم
