داشتن حداقل زندگی استاندارد متناسب با نیازهای انسان و امکانات کشور و رشد علم و صنعت حق هر فرد ایرانی است .
بعضی ها فکر می کنند انباشت ثروت توسط آنان ثروت و خوشبختی برای آنان و نسلشان فراهم می کند . البته تا حدودی و تا زمانی محدود بله لیکن عدم برخورداری سایر اقشار از حداقل زندگی مانند تکرار تجربه کروناست اگر همه واکسن نزنند و رعایت نکنند همه گرفتار می شویم .
اگر درآمد معلم پایین باشد بجای پیش مطالعه مجبور است اسنپ کار کند و کسی که ضرر می کند بچه شماست که در مدرسه معلم دانش آموز است .
رانند کامیون و اتوبوس برای رسیدن به زندگی استاندارد مجبور است علیرغم خستگی رانندگی کند و ممکن است شما را در جاده زیر بگیرد .
و خیلی از مشاغل دیگر ....
اگر چه معتقدم انسان های عاقل در هر شرایطی وظیفه خود را به نحو احسن انجام می دهند اما واقعیت های اجتماعی گویای این است که همه ما به نحوی استاندارد زندگی را در مقایسه با زندگی دیگران پنداشته و از وضعیت خود ناراضی هستیم .
چه خوب می شود اگر همه به هم کمک کنیم تا همه از استاندارد زندگی برخوردار بوده تا همه کنار هم خوش باشیم و ناخوشی یک نفر خوشی را از ما نیز نگیرد .
