اگر جزو کسانی هستید که تازه پرنده خریده اید و به جمع صاحبان پرنده ملحق شده اید و به دنبال خودمانی شدن پرنده تان (اصطلاحا رام و دستی شدن) هستید، این مقاله می تواند چراغی در ذهنتان روشن کند و راهگشای کشف دنیای جدیدی برایتان باشد. بسیاری از صاحبان حیوانات خانگی دوست دارند حیوان خانگی آنها رام و دستی باشد و بسیاری از اوقات با آنها تعاملی نزدیک و دوستانه داشته باشد. از اینروی با این هدف به تهیه حیوان خانگی روی می آورند.
اگر به تازگی صاحب پرنده خانگی شده اید و به دنبال رام کردن آن هستید به این موارد دقت بفرمایید:
در طی دو هفته اول ورود پرنده به منزل شما، بهتر است خیلی با پرنده کاری نداشته باشید و اجازه دهید پرنده با شرایط منزل شما آشنا شود. زیرا تغییر مکان برای پرنده استرس بزرگی است و در صورتی که پرنده شما پرنده اجتماعی نباشد یا تجربه خوبی از نگهداری توسط صاحبان قبلی خود نداشته باشد، این شرایط برای او به مراتب سخت تر است.
در طی این دو هفته از راه دور با پرنده ارتباط برقرار کنید و خیلی دنبال نزدیک شدن و دست زدن به پرنده نباشید. پرندگان موجوداتی شکاک هستند و اعتمادسازی برایشان زمان بر است.
بعد از اتمام این دو هفته و به نوعی اتمام آنالیزهای پرنده از شرایط محیطی جدید، کم کم به پرنده نزدیک شوید، به او با دست غذا دهید، سعی در نوازش سر پرنده کنید، دست خود را زیر شکم پرنده ببرید تا روی دست شما بیاید، کم کم فرمان های مختلف مانند بیا روو دستم، بیا اینجا، برو توو قفس را با او تمرین کنید. اگر پرنده از آمدن روی دست شما اجتناب کرد، از یک چوب کمک بگیرید.
این نکته بسیار مهم است که به یاد داشته باشید هر پرنده شخصیت متمایز و منحصر به فردی دارد. پس از عجله کردن در نزدیک شدن به پرنده خودداری نمایید و بسته به شخصیت پرنده با او رفتار نمایید. در غیر این صورت اعتمادسازی رابطه بین شما و پرنده تان شکل نمی گیرد.
برای بهبود اعتمادسازی با پرنده تان برای او روتین منظمی ایجاد نمایید. پرندگان عاشق برنامه منظم هستند و این نظم در آینده (در صورت بروز مشکلات رفتاری) هم کمک فراوانی به شما می کند. به این منظور هر روز حداقل پانزده دقیقه با پرنده راس ساعت مشخصی بازی کنید و با او ارتباط برقرار کنید.
بازی و تعامل منظم روزانه برای دستی ماندن پرنده بسیار مهم و ضروری است. به ویژه در صورتی که تمایل دارید پرنده تان ارتباط نزدیکی با شما برقرار نماید و اصطلاحا پت باشد. پرندگانی که شخصیت مستقلی دارند یا به صورت جفت نگهداری می شوند، معمولا تمایلی به دستی شدن ندارند و در صورت کاهش تعامل با آنها مجدد به غریزه وحشی خود باز می گردند.
درضمن فراموش نکنید هر پرنده شخصیت منحصر به فردی دارد و بسته به تجربیات خود از زندگی این شخصیت به صورت ترسو، اجتماعی، پرخاشگر و ... بروز می کند. قبل از برقراری ارتباط با او لازم است شناخت کاملی از شخصیت پرنده تان پیدا کنید و بعد از گذرانده شدن مدت زمان لازم برای عادت کردن پرنده به محیط جدید، با پرنده رابطه برقرار کنید.
رام و دستی شدن پرندگان در سنین کم مانند جوجگی خیلی راحت تر و زودتر رخ می دهد. زیرا پرنده تجربه ای از زندگی با صاحبان قبلی ندارد. پرندگانی که در سنین کم از والدین خود جدا می شوند و با تغذیه دستی توسط انسان پرورش می یابند، نسبت به جوجه هایی که توسط والدین خود تغذیه می شوند، راحت تر دستی می شوند.
در صورتی که خیلی وقت است پرنده خانگی دارید و تاکنون به فکر رام کردن آن نیوفتادید یا اینکه تاکنون پرنده ارتباط نزدیکی با شما برقرار نکرده است و اکنون دنبال بهبود روابط هستید، و یا پرنده شما بالغ است و اصطلاحا از سن تربیت آن گذشته است، لازم به ذکر این نکته است که اعتمادسازی با چنین پرندگانی زمان بر بوده و صبر و حوصله زیادی می طلبد. معمولا با گذر زمان و ایجاد روتینی مناسب برای وقت گذرانی با پرنده تان، اعتماد بین پرنده و شما شکل می گیرد. ولی نیاز به نگهداشتن این اعتماد بین شما وجود دارد. برای شروع کار با چنین پرنده هایی، در مکانی غیر از مکان قفس پرنده یا اطراف قفس با او بازی کنید (یعنی در محیطی جدید بازی و تعامل با پرنده صورت بگیرد که حس قلمروطلبی پرنده تحریک نشود و کاملا با جایگاهی مشابه به شما، وارد مشارکت با شما گردد).
از مطالعه این مطلب از شما سپاسگذارم. لایک و کامنت و به اشتراک گذاری یادتون نره.
خوش و خرم باشید.
