نمیدونم چی باید بنویسم. هر بار که میخام بیام اینجا تو ادرس‌بار بالای صفحه می نویسم ویرگول و جالب اینجاست که کروم هربار پیشنهاد "ویرگول در کیبورد" رو میاره.
نوشته هام نه منسجم هستن نه هدف خاصی رو دنبال می کنند.
زندگی خلاقانه و هنر بالا و پایین داره ؛ گاهی موفقیت و گاهی عدم موفقیت. و مگر نه اینکه ما زندگی می کنیم و خلق شدیم؟! بنابراین هر کدوم یک اثر هنری رو داریم اجرا میکنیم.
توی این اثر هنری هرکسی محصول قرن خودش و زمانه خودش و تاریخ ، گذشته ، خانواده و جغرافیا خودشه. البته من متعلق به زمانه خودم نیستم . اما همیشه سعی کردم که خودم رو تطبیق بدم و برسونم و حرکت همواره برام دارای ارزش بوده.
تو این مسیر به ما گفتن و یاد دادن که حرکت همیشگی مانند رکاب زدن دوچرخه ، اصلِ اصلی و همیشگی برای بقا و زندگیه اما نگفتن که گاهی در مسیر باید کنار بزنی و بررسی کنی ، مشاهده ، فرضیه و نتیجه گیری جدای از لذت مسیر ؛ لازمه اصلی این مسیره . مثل ویرگول بین کلمات ، اگر نباشه باعث میشه متن درست معنا پیدا نکنه و کلمات در جایگاه صحیح قرائت نشن.
و غلط هست که یک هنرمند از خطر کردن بترسه و بگه شاید تماشاچی نیاد چون اصلا موفقیت این فیلم در آمدن تماشاچی نیستش و ممکنه در زمانه دیگری تماشاگرِ خودش رو پیدا کنه.
همسایه ها پشت پنجره اتاقم آدم برفی ساختن قد مجسمه آزادی! آزادی آزادی آزادی
