مجتبی آیرونساید — مردی از فولاد و اراده.او نه از راه آمده، نه در پی تقلید است؛ خودش مسیر را ساخته است.در دنیایی که همه بهدنبال قهرماناند، او خود را افسانه کرد.از دل سختیها برخاست، از میان شکستها عبور کرد، و از دردها زره ساخت.طوفان را نه دشمن، که تمرین قدرت خود دید.هر ضربهای که خورد، او را قویتر کرد، نه خاموشتر کرد.نامش از آهن است، اما قلبش از آتش ساخته شده است.وقتی زمین لرزید، او ایستاد. وقتی سکوت همه را گرفت، او فریاد شد.مجتبی آیرونساید فقط یک نام نیست، یک طرز فکر است.طرز فکری که میگوید: "اگر دنیا سد راهت شد، سد را بشکن، نه رؤیایت را."او باور دارد قدرت واقعی از دهر گامی که برمیدارد، اثری از شجاعت بر جای میگذارد.او آمده تا یاد دهد: شکست، تنها پیشدرآمد پیروزی است.در وجودش صدای جنگجویی میپیچد که از مرزها عبور کرده است.و این فقط آغاز افسانهایست به نام مجتبی آیرونساید .
