نادر اردلان در سال ۱۳۱۸چشم به جهان گشود. نادراردلان همراه با خانواده اش در سن ۷سالگی به ایالات متحده آمریکا رفت و پس از تحصیل در آنجا در سال۱۳۴۳ به ایران بازگشت.
وی تحصیلات خود را در دانشگاه هاروارد و دانشگاه کارنگی ملون به اتمام رساند.
ایشون در ترسیم پلان بعضی از یافته های رومن گیرشمن در معابد زرتشتیان به وی کمک کرد. او همچنین در طراحی موزهٔ هنرهای معاصر تهران به کامران دیبا کمک کرد.
در سال ۱۳۴۹ در دانشگاه تهران تدریس می کرد و اولین کنگرهٔ بین المللی معماران در ایران
با موضوع «نمایش امکان بالقوهٔ تقابل خلاق بین سنت و تکنولوژی» در اصفهان را با همکاری وزارت مسکن و شهرسازی ایران برگزار کرد که افراد شاخصی مانند لوئی کان، پال رودولف، و باک مینستر فولر در آن شرکت کردند. در زمینهٔ معماری ایران و معماری اقلیمی ایران کارهای بسیاری انجام داده است .وی به عنوان یکی از معماران سبک مدرن شناخته می شود.
او هرگز به مطالعه معماری ایران در یک دوره تاریخی مبادرت نکرد. او به سرتاسر این چشم انداز علاقمند بود. او از غارهای خطی شمال ایران تا مارلیک (قرن نهم تا هفتم قبل از میلاد ) کشف کرد و به بقایای خارق العاده ای در اصفهان و کاشان در دوره اسلامی رسید و بعد از آن دوره قاجار و به ویژه ساختمانهایی که مادر بزرگ او در آنها زندگی میکرد و آنجا بزرگ شده بود.
در سال های ۱۹۷۰ بود که او در دانشگاه تهران تدریس میکرد و در آن سال بود که به فکر راه انداختن چند کنفرانس بین المللی افتاد. او در سال ۱۹۷۰ اولین کنگره بین المللی معماران در ایران و در اصفهان را به کمک چند نفر از دوستانش در حرفه معماری و همکاری وزارت مسکن و شهرسازی ایران شکل گرفت.
مهمانان این کنفرانس : لویی کان – پال رودولف- باک مینستر فولر – و جمعی از صاحب سبک های مهم معماری بودند که به موضوع کنفرانس نمایش امکان بالقوه تقابل خلاق بین سنت و تکنولوژی پرداختند. اما تلاشهای بی پایان نادر اردلان چهار سال بعد در بنای تخت جمشید هم ادامه داشت و او چنین گردهمایی را در شهر پارسه برپا کرد.
ماندالا در سال ۱۹۷۲ برای تکوین سبک معماری بر اساس موضوعات و تحقیقات مرتبط با سبک پایدار و سنتی بود در همایشی مشابه شرکت کرد که تحت تأثیر همایش اردلان بود. ماندالا از این رو انتخاب شد که ایده کلمه یکپارچه کردن دوباره اجزا با کل را عنوان نموده بود.
اردلان در این رابطه چنین می گوید : جامعه ای را تصور میکردیم که تاریخ افکار و معماری آن گسسته شده بود و باید دوباره در یک سنتز جدید گذاشته می شد. در گسترش این ایده سنتز های هماهنگ سنت و تکنو لوژی هم از طریق انتشارات و هم کار ساختمانی در حال ایجاد یک همکاری خاص، برای آن برهه از تاریخ به شمار می رفته است.
در پایان به تلاشهای بی پایان نادر اردلان برای معرفی معماری ایران تحسین برانگیز است. آقای اردلان معمار و محقق خستگی ناپذیر این کشور به شمار می رود. معماری ایران امثال پرتلاشی مانند :نادر اردلان را کم داشته است. مهره هایی که می باید به جستجوی تاریخ ایران و تاریخ معماری ایران می پرداختند و فعالیت های این گوهر بی مانند را به نسل های بعدی منتقل می کردند، کم کاری کردند.
نسل امروز با معماری پر از چالشی به نام معماری ایران رو به روست . براستی چرا اینگونه ایم؟ مدتهاست که دلخوشی مان چند بنا از اجدادمان شده . نه معماری امروز آن قوام دیروز را دارد نه شکوه آن را . ای کاش مهرهایی چون نادر اردلان پیشتر ها در آسمان معماری ما ظهور پیدا میکردند و می درخشیدند و درخشیدنشان همچنان ادامه دار بود بعد از نادر اردلان و عبدالحمید اشراق همچنان ستاره ها پر فروغ تر از دیروز سر بر می آوردند .
•همکار عالی رتبه دفتر مهندسی «عبدالعزیز فرمانفرماییان»
•نویسنده کتاب «حس وحدت» (با همکاری لاله بختیار)
•سنت صوفی گری در معماری ایران، ۱۹۷۲ شیکاگو
•صاحب مقاله های زیادی دربارهٔ معماری ایرانی واسلامی
•همکاری در طرح استادیوم صد هزار نفری آزادی و مجموعه ورزشی آن
•مشارکت در طراحی دو برج سامان (واقع در بلوار کشاورز)
•طراحی ساختمان اداری گروه صنعتی بهشهر
•مرکز مطالعات مدیریت هاروارد
•طراحی و اجرای دانشگاه بوعلی سینا همدان
•همکاری با «کامران دیبا» در طراحی موزه هنرهای معاصر
•کتاب تهران براساس تلفیق معماری سنتی ایران و مفاهیم فلسفی و با الهام از بنای سنتی «خانه بروجردی ها»
