دیروز صبح، با خسروی جلسه داشتیم. بعد از " کتاب خوندن باعث شده توهم بزنی" تنها چیزی که یادم مانده این بود "مفید دانش اموزای تاپش رو میفرسته برای انسانی". پرسیدم که تاپ بودن رو توی چی میبینن و گفت:« یعنی حرفی برای گفتن داشته باشه.» از ان موقع، فکر میکنم به این که حرف من چیه و اصلا انسانی انتخاب خوبیه یا نه؟
نمره های خوب، کتاب خونه ای که داره کم کم پر میشه، شاید ادمای زیادی دور و برم نباشن اما داستان زیاد شنیدم. اینا نیستن حرف برای گفتن؟ تفکر انتقادی و مغز تحلیل گر، کسی که برای چهارتا کتاب دینی و فلسفه و منطق و عربی و جغرافیای استان شناسی و ادبیات وقت داشته باشه... همچین کسی ام؟ میتونم که باشم؟ باید شنیدن این که سه ساعت در روز کف درس خوندن پایه ی نهمه، واقعا جا خوردم. نمره هام دوباره قراره افت کنن؟ همه اشون روی نوزده بودن. نمیخوام که برای قبول شدن دست به دامن امتحان اسفند بشم.
خدا به خیر کنه...
