آدم ها میتونن همه چی باشن، میتونن زشت یا زیبا باشن، میتونن باهوش یا احمق باشن، میتونن خوب یا بد باشن و میتونن دروغگو یا صادق باشن و یا هر صفت دیگه ای که به فکرت برسه.
اما چیزی که مهمه اینه که بدونیم اون صفت مال یه لحظه از آدم هاست. یعنی بد بودن ممکنه یک لحظه اتفاق بیفته و معمولا اینجوریه که ما آدم ها کل خوب بودن اون آدم توی زندگیش رو با یک لحظه از بد بودنش میسنجیم. یعنی برای بیشتر آدم ها این موضوع صدق میکنه. نمیدونم توی کدوم فیلم دیده بودم یا توی کدوم کتاب خونده بودم، اما کاش تصمیمات آدم ها توی ضعیف ترین حالت خودشون معیار ما نشه برای قضاوت. آدم ها وقتی میترسن، یا وقتی رنج میکشن و یا وقتی زیر بار زندگی دارن له میشن میتونن تصمیمات اشتباهی بگیرن. ولی اون تصمیم تموم یه آدم نیست. و ما نمیدونیم با اون آدم در کدوم لحظه از زندگیش داریم برخورد میکنیم.
