ارتودنسی شاخه ای از دندانپزشکی است که دندان ها و فک های نامرتب را اصلاح می کند. دندان هایی که در موقعیت نامناسبی قرار می گیرند و شکل غیرعادی دارند، مشکلات سلامتی مختلفی ایجاد می کنند. تمیز نگه داشتن دندان ها دشوارتر می شود. بیمار با دندان های نامرتب در معرض خطر پوسیدگی و بیماری پریودنتال است. این وضعیت به دندان هایی که وظیفه جویدن غذا را بر عهده دارند فشار بیشتری وارد می کند و متعاقباً در درازمدت عوارض مختلفی بر جای می گذارد.
در صورت عدم انجام ارتودنسی در بیماران با ناهنجاری های فک و دندان، عوارض مختلفی برای بیماران ایجاد می شود. از جمله این عوارض می توان به پوسیدگی دندان، مشکلات لثه، بد جویدن غذا و مشکلات گوارشی اشاره کرد. همچنین سردرد ناشی از مشکلات TMJ و احساس درد در ناحیه گردن، شانه و پشت از دیگر عوارض ناهنجاری فک و دندان و عدم درمان ارتودنسی است. همچنین دندان های کج و نامرتب به زیبایی ظاهر بیمار آسیب می زند.
مزایای درمان ارتودنسی عبارتند از: دهان سالم، ظاهری دلپذیر و دندان هایی که به احتمال زیاد دوام بیشتری دارند. متخصص درمان در این زمینه به عنوان متخصص ارتودنسی یا متخصص ارتودنسی شناخته می شود.
فقط یک دندانپزشک یا متخصص ارتودنسی می تواند تعیین کند که آیا می توانید از ارتودنسی استفاده کنید یا خیر. با استفاده از ابزارهای تشخیصی که شامل تاریخچه کامل پزشکی و دندانپزشکی، معاینه بالینی، گچ گیری از دندان های شما و تصویربرداری تخصصی است، متخصص ارتودنسی می تواند تصمیم بگیرد که آیا شما به ارتودنسی نیاز دارید یا خیر. و این متخصص ارتودنسی است که می تواند یک برنامه درمانی مناسب برای حل مشکل دندان پیشنهاد دهد.
دستگاه های ارتودنسی انواع مختلفی دارند. ارتودنسی متحرک و ثابت که هر دو به تغییر موقعیت دندان ها و فک کمک می کنند. دستگاه ارتودنسی به آرامی به دندان ها و فک فشار وارد می کند که در طول زمان تغییر مورد نظر را ایجاد می کند. شدت تغییر شکل دندان ها و سن و ویژگی های فیزیولوژیکی بیمار تعیین می کند که چه نوع ارتودنسی را برای درمان انتخاب کند. متخصص ارتودنسی با بررسی وضعیت بیمار در هر مرحله روش درمان ارتودنسی را تعیین و اعمال می کند.
ارتودنسی یکی از تخصص های دندانپزشکی است که برای چیدمان و چینش دندان ها و هماهنگی فک ها استفاده می شود. یکی از وظایف اصلی ارتودنسی تشخیص، پیشگیری و درمان ناهنجاری های دندان و فک است. این جراحی را می‌توان از طریق درمان‌های ثابت یا متحرک، ارتودنسی با بریس‌های همرنگ دندان (سرامیکی) (کامپوزیت) یا از طریق ارتودنسی نامرئی از طریق سیستم لینگوال (قرار دادن بریس‌ها در پشت دندان) یا ارتودنسی نامرئی با صفحات شفاف (اینویزیلاین) و ... انجام داد. . ساخته شدن. ارتودنسی ثابت را می توان با استفاده از روش های Straight، Edgewise، Roth یا Damon و ... انجام داد. در عین حال می توان از تکنیک های جدید مانند مینی اسکرو برای درمان ناهنجاری ها استفاده کرد.
یک گروه از درمان های ارتودنسی برای تصحیح دندان ها است و یک گروه از درمان ها برای رفع ناهنجاری های فکی می باشد. درمان هر یک از این ناهنجاری ها نیاز به استفاده از دستگاه مخصوص خود را دارد. در صورتی که بیمار دارای ناهنجاری دندانی و یا فکی به موقع مراجعه نماید و همکاری خوبی داشته باشد، می توان مشکلات بیمار را به راحتی با ارتودنسی درمان نمود ولیکن اگر بیمار به موقع مراجعه ننماید و یا همکاری خوبی در حین درمان ارتودنسی نداشته باشد و یا شدت ناهنجاری فکی بسیار زیاد باشد بیمار نیاز به ارتودنسی به همراه جراحی خواهد داشت.
درمان های ارتودنسی به 2 گروه اصلی تقسیم می شوند. یک گروه از درمان های ارتودنسی اصلاح دندان ها و دسته دیگر درمان ها اصلاح ناهنجاری فک است که برای رفع بدشکلی در هر نوع درمانی نیاز به دستگاه خاصی دارد. اگر بیمار مبتلا به ناهنجاری های دندانی یا فک به موقع مراجعه کند و همکاری خوبی داشته باشد، مشکلات بیمار به راحتی با ارتودنسی قابل درمان است، اما اگر بیمار به موقع مراجعه نکند و در طول درمان ارتودنسی همکاری خوبی نداشته باشد، یا شدت تغییر شکل فک. خیلی بزرگ است، ممکن است برای اصلاح مشکل فک نیاز به جراحی فک داشته باشد. در چنین مواردی بیمار ابتدا تحت درمان ارتودنسی قرار می گیرد و سپس تحت عمل جراحی قرار می گیرد.
بسته به نوع ناهنجاری، بیمار ممکن است به ارتودنسی متحرک یا ثابت یا جراحی فک همراه با ارتودنسی نیاز داشته باشد. این نوع ناهنجاری است که نوع دستگاه ارتودنسی را تعیین می کند. اگر بیمار مشکل فک داشته باشد، معمولاً یک سال و نیم برای رفع مشکل فک و یک سال و نیم طول می کشد تا مشکل دندان برطرف شود. حال اگر بیمار فقط مشکل دندانی داشته باشد، درمان فقط یک سال و نیم طول می کشد. قرار دادن سیم ارتودنسی و بریس ها روی دندان ها حدود 30 دقیقه طول می کشد.
توصیه می شود به محض مشاهده هرگونه ناهنجاری در فک و دندان کودک را نزد متخصص ارتودنسی ببرید. حتی اگر کودک شما زیر 8 سال سن داشته باشد. با مراجعه زودهنگام می توانید آمادگی لازم را برای شروع تخمینی درمان ارتودنسی بدست آورید. بهترین سن برای ارتودنسی از 8 سالگی تا رسیدن کودک به بلوغ است. اما این بدان معنا نیست که افراد بالای 14 یا 18 سال نمی توانند از درمان ارتودنسی بهره مند شوند. درمان ارتودنسی بزرگسالان ممکن است بیشتر از ارتودنسی کودکان طول بکشد. اما در نهایت به نتیجه دلخواه خواهند رسید.
1- رژیم غذایی در حین ارتودنسی چگونه باید باشد؟
در این دوران از خوردن ذرت و تنقلات، غذاهای رنگی و غذاهای جامد خودداری کنید. در عوض، غذاهای غنی از کلسیم، مواد معدنی و ویتامین ها را مصرف کنید. نوشیدن نوشیدنی های سرد نیز می تواند در این دوران لذت بخش باشد
2- در صورت لق شدن یا شکستن براکت ارتودنسی چه کنیم؟
در این موارد با متخصص ارتودنسی خود تماس بگیرید و معاینه اورژانسی ارتودنسی انجام دهید. اگر به این موارد بی توجهی کنید مانع درمان ارتودنسی خود می شوید.
3- چگونه براکت ارتودنسی را تمیز کنیم؟
برای تمیز کردن براکت های ثابت ارتودنسی از مسواک و مسواک مخصوص ارتودنسی استفاده کنید. همچنین توجه داشته باشید که استفاده از دهان شویه کلرهگزیدین در این دوران باعث زرد شدن دندان ها می شود. بنابراین در طول ارتودنسی برای جلوگیری از زرد شدن دندان ها از دهانشویه مناسب استفاده کنید.
4-آیا بریس های ارتودنسی باعث اختلال در گفتار می شوند؟
در روزهای اول درمان ارتودنسی، بیمار می تواند کمی با نوک زبان صحبت کند، اما پس از چند روز بیمار به براکت ارتودنسی عادت می کند و به راحتی کلمات را تلفظ می کند. این وضعیت ممکن است با ارتودنسی لینگوال یا خلفی کمی بیشتر طول بکشد.
5- چند وقت یکبار برای معاینه ارتودنسی مراجعه کنیم؟
بسته به نظر متخصص ارتودنسی معالج، این دوره می تواند از هر دو هفته تا دو ماه یکبار متفاوت باشد. پس از هر ویزیت، ارتودنتیست زمان مناسب بعدی را به بیمار یادآوری می کند. این دوره ویزیت ارتودنسی بسته به نوع درمان و مرحله درمان ارتودنسی متفاوت خواهد بود.
منبع: پزشک کرج (www.Pezeshkkaraj.com)
