واقعیت رایانه‌ای مفهوم کلی واقعیت افزوده است. در واقعیت افزوده معمولاً چیزی کم نمی‌شود بلکه فقط اضافه می‌شود. همچنین واقعیت افزوده تا حدودی شبیه به واقعیت مجازی است که توسط یک شبیه‌ساز، دنیای واقعی را کاملاً شبیه‌سازی می‌کند. در واقع وجه تمایز بین واقعیت مجازی و واقعیت افزوده این است که در واقعیت مجازی کلیه عناصر درک شده توسط کاربر، بوسیله کامپیوتر ساخته شده اند، اما در واقعیت افزوده بخشی از اطلاعاتی را که کاربر درک می‌کند، در دنیای واقعی وجود دارند و بخشی توسط کامپیوتر ساخته شده اند
در این بازه زمانی که آموزش مجازی کاربرد زیادی دارد استفاده از این ابزار کمک شایانی به ما می کند. دانش آموزان به راحتی می توانند با قرار دادن دوربین تلفن همراه خود روی صفحات کتاب به محتواهای کتاب دسترسی پیدا کنند. اين تكنولوژي به دانش آموز كمك مي كند عناويني كه نمي تواند هرگز در دنياي واقعي ببينيد يا ديدن آن بسيار هزينه بر است دست پيدا كند. به طور مثال قلب انسان يا چرخه آب را دانش آموز نمي تواند در محيط واقعي و روبروی خود ببيند که با قرارگرفتن دوربین تلفن همراه روی صفحه کتاب به راحتی به محتوا دسترسی پیدا می کند. این تکنولوژی از موتور بینایی تصویر جهت تشخیص استفاده می کند، که با قرار گرفتن دوربین روی هر صفحه، محتوای آموزشی مربوط به همان صفحه را برای کاربران به نمایش می گذارد.
محتواها در واقعیت افزوده بصورت رئال، موشن گرافی، 3D ، صوت، تصویر و اتصال لینک می تواند قابل مشاهده باشد، لذا استفاده از این محتواها بصورت تعاملی یکی از قابلیت های این تکنولوژی است.
یکی از جذابیت های این نرم افزار قابلیت استفاده بصورت آنلاین و آفلاین است؛ به این صورت که با نصب نرم افزار و انتخاب محتوا میتوان بصورت آفلاین از محتوا های آموزشی استفاده نمود تا دانش آموزانی که دسترسی به اینترنت ندارند با نصب این نرم افزار بتوانند به راحتی به محتواها دسترسی پیدا کنند.
یکی از نرم افزارهای بومی واقعیت افزوده که بصورت رایگان در اختیار معلم و دانش آموزان قرار گرفته است نرم افزار akolar می باشد. معلم می تواند آن را نصب و محتواهای خود را روی صفحات کتاب تعریف کند تا دانش آموزان از آنها استفاده نمایند.
از دیگر کاربردهای واقعیت افزوده ایجاد محیط هوشمند است؛ یعنی با قرار گرفتن یک نشانگر روی زمین، کلاس درس و یا بخشی از آن را می توانیم بصورت محیط هوشمند درآوریم و با قرار گرفتن دوربین تلفن همراه روی نشانگر حتی از فاصله دور، محتوای ما در محیط اتاق نمایش داده می شود. (مثلا یک قلب در حال تپیدن را در اتاق خود مشاهده می کنیم.)
واقعیت افزوده مبتنی بر جغرافیا، ابزاری از واقعیت افزوده است که با قرار دادن دوربین تلفن همراه روبروی مکانی خاص (مثلا برج میلاد و یا میدان آزادی) به ما تاریخچه و اطلاعاتی مربوط به آن مکان را توسط محتوایی که قبلا ارائه شده نمایش می دهد.
