هزاران تقسیم بندی بر هزاران مبنا و معیار برای انسان ها در این جهان وجود دارد اما انگار گاهی فراموش می کنیم که اصلی ترین تقسیم بندی انسان ها به جنسیت باز میگردد نیمی مذکر و نیمی مونث!
اگر به عمر مفید بشر در این کره ی خاکی نگاهی بیاندازیم(از دوره ای که نخستین تمدن ها تشکیل شدند)بیش از ده هزار سال از آن نمی گذرد اما باز نظر من عمر زن به عنوان یک انسان حتی به دو هزار سال هم نمیرسد...
همین که هنگام مطالعه ی تاریخ به نقش زنان در آن جامعه توجه می شود خود فاجعه ای بزرگ است!چرا نقش مردان در جامعه مورد برسی قرار نمی گیرد؟ساده است زیرا جامعه در دوره های گذشته به معنای مرد بوده و مرد به معنای جامعه!
مردان بزرگ تاریخ مگر چه میراثی برای جهانیان داشته اند؟فقط جنگ و جنگ و جنگ و کشور گشایی. زنان پسر به دنیا بیاورند تا سربازان جنگ ها تامین شود،زنان دختر به دنیا بیاورند تا مادر سربازان آینده تامین شود. در این دور باطل مردان فقط غصب در ازای مشتی خاک جان می گرفتند و زنان در ازای هیچ(شاید عشق)جان می بخشیدند .
زنان آن قدر در طول تاریخ بی اهمیت بوده اند که هنگامی که به جامعه ای برمی خوریم که بر خلاف دیگر جوامع به حقوق زن به عنوان یک انسان(!)آن هم نه به طور کامل اندکی احترام می گذارد متعجب می شویم.
در بسیاری از جوامع زن را نه به عنوان انسان بلکه به عنوان حیوانی اهلی تر از آهو و مفید تر از گوسفند به عنوان دارایی یک مرد می فروختند و گویی این عنصر و نماد لطافت تنها رحمی متحرک و حیوانی پیشرفته برای خدمت به مردان بود!
دلم می خواهد از تاریخ و رنج هزاران ساله ی زنان بگذرم اما حتی امروز هم در قرن ۲۱ به زن به شکل یک ابزار برای تزیین جامعه نگاه می شود . حتی امروز هم صفحه ی حوادث روزنامه ها پر است از سوءاستفاده و بی حرمتی به جنس لطیف او،در شرق به نوعی ارزش او را پایین می آورند و در غرب به نوعی دیگر عفتش را لگد مال می کنند .
من فیمینیسم نیستم!
من فقط یک مسلمان و شیعه ی علی هستم!
من پیرو مردی هستم که کوفه از خطبه های همسرش هنوز حیران است.
پدر همان دختری که اگر نبود کربلا در کربلا می ماند!
من فقط یک زن هستم زنی که می خواهد در جهانی عادلانه زندگی کند...
