سایهٔ شب
خواندن ۱ دقیقه·۵ ماه پیش

خلوت

بگذار بریزم

بگذار بریزم

با چشم هایی بسته

کسی نیبیند رهایی را

کسی نفهمد شکاف این بغض

کسی نخواند وقوع غم را

بگذار بریزم

بگذار بریزم

خوش باشم با این فریاد های پوک

با انزوایی از سهم آن شب

با انفرادی از دود یک عود


از کتاب مه آوا 📚

نوشته سارا رضایی 🖋️

شعری بدون شاعر
شاید از این پست‌ها خوشتان بیاید