ولادت ۱۳۴۲/۰۳/۳۰ بهار
شهادت ۱۳۶۲/۰۴/۰۵ پيرانشهر
یگان خدمتی :ارتش
در سال ۱۳۴۲ در روستای پهنه بر از توابع شهرستان بهار دیده به جهان گشود.روزگار سختی را سپری کرد،در بدو تولد مادر خود را از دست داد،پدر او محمد شیری در آن زمان سرباز بود.
هنگامی که او نوزادی چند ماهه بود،توسط یکی از اقوام مادری به سبب طفلی بی گناه به مدت هفت روز بر روی کندوی گندم گذاشته شد،اما به اسلوب معجزه آفرینی در این هفت روز طفل شیرخوار زنده یافت شد،نه گرسنه بود و نه حتی آلودگی از وی دیده می شد.معجزه ی الهی بود،عمه ی پدری ایشان(بانو صنم)در آن روستای کوچک به مادرانی که نوزاد شیرخوار داشتند،نوزاد پسر را می سپرد تا گرسنه نماند.روزگارِ بسیار طاقت فرسا و دشواری بود حتی شیرخشک نیز یافت نمی شد،تمام این روزها گذشت تا وی بزرگ شد و تا پایه ی پنجم ابتدایی تحصیل کرد اما تحصیل را ادامه نداد و به کار کشاورزی با بستگان خود روی آورد،تا مدت اعزام او به سربازی فرا رسید.او دلباخته دختری شده بود،نامزد کرده بود که به جبهه حق رفت تا باز گردد و مراسم عروسی برگزار شود.به پیرانشهر اعزام شد،رژیم بعثی صدام به ایران هجوم آورده بود.شهید علی حسین شیری مردانه و متواضع به میدان جنگ رفت،مردانه جنگید و با غیرت و شجاعت خود به دفتر تاریخ اثبات کرد،باید برای دفاع از وطن و ناموس این آب و خاک جنگید و نباید اجازه داد بیگانه گرگ صفت در وطن جاودانه ما،ایران،تعارض بی رحمانه ای را اعمال کند.
شهید علی حسین شیری در نبردی نابرابر توسط نیروی های بعثی عراق تیری به پهلوی وی اصابت کرد و به درجه رفیع شهادت نائل شد،پیکر جانباز شهید با تشریفات نظامی ارتش در گلزار شهدای پهنه بر دفن شد.شهید علی حسین سختی های بسیاری را متحمل شد چه در کودکی چه در نوجوانی و جوانی اما مرگی چنان داشت که آرزوی هر انسانی است چه والاتر از شهادت در راه وطن؟او با شهادت خود اثبات کرد که باید برای آزادی از چنگ دشمن و دفاع از میهن خود فداکاری کرد تا سرزمین در امنیت و آسایش باشد.عموی بزرگوار ایشان شهید حسن شیری پس از او به میدان جنگ رفت و او نیز به شهادت رسید.
