وقتی یک فیلم رو با تمرکز روی یک تکنیک خاص میبینید، تجربهی تماشای سینما براتون کاملاً متفاوت میشه. برای من این تجربه با شاهکار همشهری کین رقم خورد؛ جایی که تکنیکهای برداشت بلند و عمق میدان (Long take & Deep focus) نه فقط ابزار، بلکه بخشی از روایت قصهان.
اورسن ولز، کارگردان این فیلم، فقط ۲۴ سال داشت وقتی چنین اثر ماندگاری رو در سال ۱۹۴۱ ساخت. همشهری کین نه فقط داستانی جذاب داره، بلکه به قول یکی از منتقدان، «گرامر تکنیکهای سینما»ست؛ فیلمی که زبان سینما رو برای همیشه تغییر داد.
