چند واقعیت ساده
در بازدیدی که از دانشگاه‌های جنوب شرق آسیا داشتم، دانشگاه مالایا (UM) با چیزی فراتر از آمار و عدد به چشم آمد: ترکیب تلاش، کنجکاوی، و جهانی اندیشیدن. رتبه‌ی ۶۰ در رده‌بندی جهانی QS سال ۲۰۲۵ فقط یک عدد نیست؛ نشانه‌ای‌ست از اینکه می‌شود از بستر بومی، به جهان پیوست. طبق داده‌های رسمی QS، تنها دانشگاه مالزی که در این سطح حضور دارد، همین دانشگاه است
هر دانشگاهی کلاس دارد. اما در UM، کتابخانه‌ای با بیش از یک میلیون جلد کتاب، آزمایشگاه‌های پویا، و فضاهایی برای بحث و گفت‌وگو، تجربه‌ی یادگیری را از سطح اطلاعات، به درک می‌رسانند. به قول Times Higher Education، زیرساخت UM حاصل یک برنامه‌ریزی درازمدت و هدفمند است
از کمبریج و هاروارد تا دانشگاه ملی تایوان، بیش از ۷۰ همکاری پژوهشی و آموزشی در ساختار اصلی دانشگاه مالایا جای گرفته‌اند. این همکاری‌ها فرصت‌هایی را می‌سازند که در آن، «جهانی‌شدن» نه فقط حرف، بلکه عمل است.
در یکی از گفتگوهای علمی، پروفسور نو آکیمورا از دانشگاه کیوتو گفت:
«UM نمونه‌ی کمیابی از دانشگاه‌های آسیایی‌ست که بین‌المللی بودن را اجرا می‌کند، نه فقط ادعا.» (University of Kyoto, 2023)
۳۵۰۰ دانشجو از ۹۰ کشور. این فقط یک آمار نیست. تنوع زبانی، فرهنگی و فکری، UM را به آزمایشگاهی برای شناخت دیگران و خود تبدیل کرده است. به‌ویژه در رشته‌هایی مانند علوم انسانی، این تنوع عملاً بخشی از آموزش شده است.
تحلیل‌هایی که روی مسیر شغلی فارغ‌التحصیلان داشتیم نشان داد که علوم داده، معماری، مهندسی مکانیک، دندانپزشکی و مدیریت کسب‌وکار جزو رشته‌هایی هستند که بیشترین تطابق با بازار کار و رضایت شغلی را دارند. وزارت آموزش عالی مالزی هم این روند را تأیید کرده.
در خانه بین‌المللی UM، اتاق‌های خصوصی با امنیت بالا و محیط فرهنگی پویا در اختیار دانشجویان خارجی قرار دارد. همچنین، ۱۰ کالج اقامتی دیگر هم برای سبک‌های متفاوت زندگی در دسترس هستند.
برای کارشناسی، داشتن مدرک دیپلم و نمره زبان (مثل IELTS 6 یا TOEFL 80) کافی‌ست. در تحصیلات تکمیلی هم اگر معدل ۳ به بالا داشته باشید، راه برایتان باز است.
