سائیدن دندان‌ها روی هم در شب و هنگام خواب در کودکان در پنج سال اول تولد، بسیار شایع است. دندان قروچه کودک گاه بسیار خفیف و گاهی به قدری شدید است که پدر و مادر و اطرافیان را از خواب بیدار می‌کند.
این عمل کودک، در بیشتر مواقع سبب پریشانی و نگرانی مادر و پدر می‌گردد و معمولاً از پزشک درخواست کمک می‌کنند. اگر دندان قروچه شدید باشد و ادامه یابد، ممکن است ضایعات دندان‌ها و مخصوصاً جفت نشدن دندان‌ها روی هم گردد.
معمولاً نتیجه‌ی ناراحتی و فشار درونی کودک است که نتوانسته آن را بیان کند یا از خود واکنش نشان دهد. بنابراین هیجان درونی کودک در شب و به هنگام خواب به صورت سائیدن دندان‌ها روی هم ظاهر می‌شود.
پدر و مادر و اطرافیان کودک باید به کودک کمک کنند تا رنجش و خشم درونی خود را هر چه هست، قبل از خوابیدن بیان کند و آرامش پیدا کند، تا دندان قروچه کودک کاهش یابد و یا از بین برود.
پدر و مادر باید قبل از خوابیدن کودک با او صحبت کنند، او را در آغوش بگیرند و نوازش کنند و از او بخواهند اگر ناراحتی دارد، بیان کند. تا کودک هر چه در درون دارد چه به صورت ترس یا وحشت و یا رنجش، بازگو کند؛ و از خاطر خود دور سازد.
به عبارت دیگر رفتن به اتاق خواب و خوابیدن کودک، باید توأم با آرامش و عاری از هرگونه خاطره‌ی توأم با ناراحتی باشد تا کودک بدون دندان قروچه، شب را بخوابد.
اگر کودک دچار دندان قروچه است، رفتار پدر و مادر و اطرافیان کودک باید همراه با مهر و محبت و عطوفت باشد. همچنین شرایط محیط نیز باید مطابق دلخواه کودک باشد. زیرا رفتار روزانه‌ی صحیح پدر و مادر و اطرافیان و عوامل مساعد محیط در برطرف شدن دندان قروچه کودک بسیار مؤثر است.
بعضی از مادربزرگ‌ها دندان قروچه کودک در شب را به داشتن انگل روده نسبت می‌دهند و از پزشک داروی ضد انگل درخواست می‌کنند.
البته ممکن است کودکی که دچار دندان قروچه است، مبتلا به انگل روده هم باشد. ولی سائیدن دندان‌ها روی هم در شب و به هنگام خواب را نمی‌توان به داشتن انگل و حتی ابتلای کودک به کرمک نسبت داد و دادن داروی ضد انگل نیز دندان قروچه کودک را برطرف نخواهد کرد.
بنابراین توصیه‌های ذکر شده در بالا باید مورد توجه و دقت پدر و مادر و اطرافیان کودک قرار گیرد تا دندان قروچه کودک برطرف شود.
بعضی از کودکان مخصوصاً در سن 1 تا 2 سالگی، در روز دندان‌های خود را روی هم می‌سایند و از صدایی که از آن شنیده می‌شود، خوششان می‌آید و این عمل را تکرار می‌کنند.
بعضی از پدر و مادرها نیز به این عمل کودک می‌خندند و او تشویق و ترغیب می‌شود که این عمل را تکرار کند. این عمل کودک موجب تخریب دندان‌هایش می‌شود.
اگر کودک در روز شروع به سائیدن دندان‌های خود کرد، پدر و مادر باید به آن توجه نکنند و در برابر این عمل، به او نخندند و هنگامی که دندان‌هایش را روی هم سایید، توجه او را به چیزهایی که پیرامون او است جلب کنند و از او بخواهند که کاری انجام دهد؛ مانند خاموش کردن تلویزیون، آوردن دستمال و ….
این عمل سبب می‌شود که کودک، دندان قروچه در روز را فراموش کند و ادامه ندهد.
مرکز آموزشی – توانبخشی مشکلات ویژه یادگیری ذهن فرزام با برگزاری دوره‌های بهبود مهارت‌های ذهنی (DMS) و دوره‌های بهبود مهارت‌های رفتاری (DBS)، آماده خدمات رسانی به شما والدین گرامی و فرزندان دلبندتان می‌باشد.
