نجاتگر هلال احمر تبریز از نجات معجزه آسای خود و بازگشت از عملیات امداد و نجات جاده ای را وصف می کند – داستان زنده ماندن خود حکایتی خواندنیست.
ناصر غلامی هوجقان از نجاتگران با سابقه استان آذربایجان شرقی،که از سال ۷۹ به هلال احمر پیوسته، و در امداد هوایی و امداد جاده ای تا دوسال پیش فعالیت داشته است.
او در گفتگو با پایگاه خبری آدینه پرس، با اشاره به یک حادثه در یک صبحگاه مه‌آلود پاییزی می گوید؛ در یک صبح دل انگیز پاییزی،ساعت ۵ صبح با صدای بیسیم من و دو نجاتگر همکارم،رسول نیازی “نجاتگر راننده نیز مجتبی پورعباس،نجاتگر کشیک،از خواب بیدار شدیم، eoc مرکز پیام استان از یک حادثه در خاوران تبریز گزارش میداد.
سریعا آماده شده و به طرف آمبولانس رفتیم،هوا به شدت مه آلود بود تا آنجاییکه،یک قدمی خود را به سختی میدیدی، با سرعت کم به راه خود ادامه دادیم ، چون مسیر حادثه سمت برگشت بود ،و دوربرگردان،مسیر فاصله ی زیادی داشت ،راننده ،مسیر رفت ،توقف کرده.
من و همکار نجاتگرم با دقت به آنسوی خیابان رفته و مصدوم را پس از پانسمان، چون نیاز به اقدامات تخصصی تر بود به آمبولانس اورژانس تحویل دادیم، همکارم، قبلا به آنسوی خیابان رفته و منتظر من بود، من وسط خیابان بودم،کنار گاردریل و می خواستم به آنسوی خیابان رفته و سوار آمبولانس شوم،ناگهان خودرویی با سرعت غیرمجاز دز هوایی که به‌شدت مه آلود بود به طرف ما می آمد،انگار صدای عجیبی می گفت از گاردریل بپر به آنسوی خیابان، فورا بیدرنگ،به آنسوی خیابان پریدم،و صحنه راترک کردم،خیلی عجیب بود خودروی که با سرعت غیر مجاز می آمد درست در جایی که من ثانیه ای قبل بودم،برخورد و دوسه دور در جا زد.
راننده و همکار نجاتگرم،آنسو خیابان که منتظر برگشت،من بودند،فکر کردن،خودرو به سرعت با من برخورد کرده ولی به طور معجزه آسایی زنده ماندم، این یکی از تلخ و شیرین ماجرای ماست چندین بار در تصادفات داخل تونل شیبری کم مونده بود خودروهایی که با سرعت زیاد وارد تونل می شدند،واطلاعی از سانحه رانندگی داخل تونل نداشتن با من و همکاران نجاتگرم،برخودار کنن،که با رفتن،سریع لبه تونل و پناه گیری امن ،بارها از مرگ جستیم.
انگار دعای ،کسانی که ما بارها ناجی آنها بودیم ،بدرقه راهمان بود، در یک روز هنگامی که فکر می کنید ممکن است در بعضی موقعیت ها نتوانید به قدرت ذهنی تان تکیه کنید. کنترل اضطراب و اطمینان از اینکه سالم از حوادث های جاده ای عبور کنی و خود ناجی مصدومین باشی، نکته ی حائز اهمیتی است. نجاتگری عشقی که مسیری سرشار از آدرنالین و مملو از خطر است و گاها چالش عجیب از شناخت خود و مرگ را به همراه دارد
