تجارت تجارت وارداتی به کالاها و خدماتی اطلاق می‌شود که از یک کشور به کشور دیگر خریداری می‌شود. کلمه واردات "import" از کلمه "port" به معنی بندر، نشأت می گیرد، زیرا محصولات به طور مکرر از طریق کشتی به کشورهای خارجی حمل می شوند. همچون صادرات، واردات نیز ستون فقرات تجارت بین‌المللی است.
اگر ارزش واردات یک کشور از ارزش صادرات آن بیشتر شود، آن کشور دارای تراز تجاری منفی است که به آن کسری تجاری نیز می گویند . ایالات متحده از سال 1975 با کسری تجاری مواجه بوده است. طبق آمار اداره سرشماری ایالات متحده، کسری تجاری در سال 2019 به 576.86 میلیارد دلار رسید.
واردات محصول یا خدماتی است که در خارج از کشور تولید شده و در کشور شما خریداری شده است. هر کشوری کالاها و خدماتی را وارد می‌کند که قادر به تولیدداخلی آن نیست، به این دلیل که نمی‌تواند مانند یک کشور صادرکننده، به‌طور مؤثر یا ارزان تولید کند.
بخشی از کشورها کالاها و مواد اولیه‌هایی را وارد می‌کنند در کشور خود به آنها دسترسی ندارند. به عنوان مثال، بسیاری از کشورها نفت را وارد می‌کنند، زیرا نمی‌توانند در کشور خود تولید کنند یا نمی‌توانند به مقدار کافی و میزان تقاضا ی کشور آن را استخراج و تهیه کنند.
اهداف تجارت واردات
· برای تسریع صنعتی شدن
کشورهای در حال توسعه مواد خام کمیاب، کالاهای سرمایه‌ای و فناوری پیشرفته مورد نیاز برای توسعه سریع صنعتی را وارد می‌کنند.
· برای برآورده کردن تقاضای داخلی
کالاهای مورد نیازی که در کشور موجود نیستند و تولید داخلی ندارند، وارد می‌شوند.
· برای غلبه بر بلایای طبیعی
در هنگام خشکسالی، سیل، زلزله و سایر بلایای طبیعی، کشورها غلات غذایی و سایر کالاهای ضروری را برای پیشگیری از گرسنگی وارد می‌کنند.
· بهبود سطح زندگی
واردات، مصرف کنندگان در کشور خود را قادر می‌سازد تا از طیف گسترده‌ای از محصولات با کیفیت بالا بهره‌مند شوند. این امر به بهبود استاندارد زندگی انبوهی از مردم کمک می‌کند.
· محصولات کلیدی
کالاها یا خدمات وارداتی زمانی جذاب هستند که صنایع داخلی نتوانند کالاها و خدمات مشابه را ارزان‌تر تولید کنند.
قراردادهای تجارت آزاد و برنامه‌های تعرفه اغلب تعیین می‌کنند که کدام کالاها و مواد برای واردات ارزان‌تر هستند.
· برای تامین دفاع ملی
واردکننده باید رسید اعتبار را از بانک مربوطه خود دریافت و برای تامین کننده خارجی ارسال کند.
مراحل اولیه هر معامله وارداتی
· استعلام گرفتن و دریافت مشاوره
· تهیه کارت بازرگانی یا همکاری با شرکت‌های واردکننده
· ثبت سفارش
· اخذ ارز و امور بانکی
· بیمه کرئن کالا
· ضبط قرارداد و توافق پیش فاکتور
· دریافت مشاوره حمل و نقل
· واردات کالا بیمه شده
· ترخیص کالا
چرا صادرات و واردات اهمیت دارند؟
صادرات و واردات از این جهت مهم هستند که با هم تراز تجاری یک کشور را تشکیل می دهند که می تواند بر سلامت کلی اقتصاد تأثیر بگذارد. در یک اقتصاد سالم، هم واردات و هم صادرات شاهد رشد مستمر هستند. این معمولاً بیانگر یک اقتصاد پایدار و قوی است. وقتی صادرات و واردات نامتعادل می شود، می تواند باعث مازاد تجاری یا کسری تجاری شود.
مازاد تجاری زمانی رخ می دهد که صادرات یک کشور از واردات آن بیشتر باشد. به این معنی که جریان خالص ارز داخلی از بازارهای خارجی وجود دارد. مازاد تجاری معمولاً نشان دهنده یک اقتصاد سالم است. کسری تجاری زمانی رخ می دهد که واردات یک کشور بیشتر از صادرات آن باشد. این به معنای خروج خالص ارز داخلی به بازارهای خارجی است. کسری تجاری ممکن است زمانی رخ دهد که کشوری فاقد ظرفیت تولید محصولات خود باشد به دلایل زیر:
· نداشتن مهارت
· منابع کم
· ترجیح خرید محصولات از کشور دیگری که بتواند آنها را ارزان تر تولید کند
برای درک کامل نقش صادرات و واردات در اقتصاد، می‌تواند مفید باشد که بدانیم چگونه بر تولید ناخالص داخلی (GDP)، نرخ ارز، سطح تورم و نرخ بهره یک کشور تأثیر می‌گذارند.
تولید ناخالص داخلی
تولید ناخالص داخلی (GDP) یک کشور که به عنوان درآمد ملی آن نیز شناخته می شود، ارزش ناخالص بازار کل کالاها و خدماتی است که در طول یک دوره زمانی معین تولید می کند. تولید ناخالص داخلی یکی از رایج ترین معیارهایی است که برای ردیابی سلامت کلی اقتصاد یک کشور استفاده می شود، زیرا می تواند به تعیین اینکه آیا یک اقتصاد در حال رشد است یا رکود اقتصادی را تجربه می کند، کمک می کند. برای محاسبه تولید ناخالص داخلی، ابتدا خالص صادرات را با کسر کل واردات از کل صادرات تعیین کنید:
خالص صادرات = کل صادرات - کل واردات
خالص صادرات مثبت نشان دهنده مازاد تجاری است، در حالی که صادرات خالص منفی نشان دهنده کسری تجاری است. سپس می توانید از فرمول زیر برای شناسایی تولید ناخالص داخلی یک کشور استفاده کنید:
تولید ناخالص داخلی = مخارج مصرف کننده + هزینه سرمایه گذاری + مخارج دولت + صادرات خالص
در این معادله، مخارج مصرف کننده به مخارج خانوارهای خصوصی اعم از کالاهای بادوام، کالاهای غیر بادوام و خدمات اشاره دارد. مخارج سرمایه گذاری به پولی اطلاق می شود که کسب و کارهای داخلی در تجهیزات و ارتقاء آن سرمایه گذاری می کنند. مخارج دولت مجموع مخارج دولت برای کالاها و خدمات نهایی را تشکیل می دهد.
