گفتگو با زهرا پلویی، دانشجوی کارشناسی ارشد مطالعات خاورمیانه دانشگاه علامهطباطبایی (ره)، درخصوص اتفاقات اخیر سوریه و نقش ایران:
پلویی درخصوص جریانات اخیر سوریه و نقش ایران در این حوزه اشاره کرد: ایران تا یک جایی میتواند کاری انجام دهد و برخلاف برخی از فعالین رسانهای خیلی معتقد نیستم که ایران پشت سوریه را خالی کرده است. نه جمهوری اسلامی دیکتاتور است که هر کاری دلش میخواهد انجام دهد و نه سوریه فعلی سوریه ۲۰۱۱ است. آن زمان که ایران از سوریه حمایت کرد، هم مردم سوریه بشار اسد را به عنوان رئیسجمهور مطالبه داشتند و نیز ارتش پشت بشار اسد بود و هم خود بشار اسد درخواست کمک از ایران کرد. در سالهای اخیر این شرایط نبوده است و بسیاری از مردم سوریه ضمن نارضایتی از بشار اسد، خواهان رفتن آن بودند. علاوه بر آن نه ارتش همراه نبود و نه خود بشار اسد درخواست کمکی از ایران داشت.
پلویی ضمن اشاره به بیتوجهی بشار اسد نسبت به هشدارهای ۶ماه پیش مقام معظم رهبری، بشار اسد را یکی از عامل مهم رقم خوردن اتفاق اخیر سوریه دانست.
زهرا پلویی با تاکید بر اهمیت سوریه برای ایران
گفت: مثالی که همیشه زده میشد این بود که اگر بخواهیم محور مقاومت را در قامت یک انسان تصور کنیم، انسان سر آن است، حزبالله و انصارالله دو بازوی آن و بدنهی آن نیز سوریه است. واقعیت میدانی آن نیز همین بود؛ تمامی کمکهای نظامی و تسلیحاتی ای که ایران به لبنان میرساند، از طریق سوریه انجام میشد. تنها متحد استراتژیک دولتی ما؛ یعنی اگر در کل دنیا یک دولت باشد که بجهت استراتژی بتوان گفت با ایران متحد است، سوریه است و حالا ایران این کشور را ندارد.
زهرا پلویی گفت: سید حسن نصرالله در سخنرانی خود معتقد بود اگر سوریه را از دست بدهیم، آرمان فلسطین را از دست خواهیم داد و دیگر نمیتوانیم کمکی به آن بکنیم. در حال حاضر اسرائیل بعد از ۵۰ سال نیروهایش را وارد منطقهی جولان کرد و این اتفاق در ۵۰ سال اخیر بیسابقه بوده است. همهی اینها نشان میدهد اوضاع منطقه خوب نیست.
*برگشت اسرائیل، وعدهی محقق شده*
او به دنبال مطرح شدن زایمان خاورمیانه در سالهای اخیر اشاره کرد: از همان سال ۲۰۰۰ در نتیجهی قدرت گرفتن حزبالله که به دنبال آن اسرائیل نیروهایش را از لبنان خارج کرد، بسیاری از تحولات درحال شکلگیری بود. همچنین بدنبال شکست اسرائیل توسط لبنان در سال ۲۰۰۶، تصمیم برگشت به خاورمیانه در برنامهی اسرائیل نهادینه شد و اکنون ما شاهد برگشت اسرائیل هستیم و باید فکر جدیای کرد.
*توجه جدی به فرایند نظم نوین جهانی، حلقهی مفقوده دولت جمهوری اسلامی*
این دانشجوی مطالعات خاورمیانه اصلیترین کار را توجه به فرایند نظمی که در جهان اتفاق میافتد دانست و درخصوص واکنش ایران افزود: این جریانات، رئیسی، روحانی و پزشکیان سرش نمیشود و ما با یک فرایند نظم نوین جهانی ای مواجه هستیم که دارد با سرعت، یکسری تحولات را رقم میزند و اساساً برایش اهمیت ندارد که رئیسجمهور فعلی ایران دقیقا چه کسی است، این نظم روند ثابت و پرسرعت خودش را در حال طی کردن است.
او با اشاره به نابلد بودن فهم نظم جهانی نسبت به رئیسجمهور فعلی ایران اشاره کرد: این که ما بگوییم پزشکیان از ابتدای مسئولیت بدشانس بوده است این نیست، این موضوع بر میگردد به نابلد بودن فهم نظم جهانی است. متاسفانه در این چند ماه، اتفاقاتی رخ داده و به اصطلاح نفهمیدند که دقیقاً چه اتفاقی افتاده؛ نتیجهاش میشود مقالهای که ظریف در فارنافرز مینویسد و میگوید ما حاضریم در منطقه اسلحههایمان را زمین بگذاریم. این موضوع مشخصاً نشان میدهد سطح دانش آنها در ۳۰ سال گذشته باقی مانده است.
*هدف مذاکرات و وضعیت قدرتنمایی ایران در منطقه *
پلویی در خصوص مذاکرات جمعهٔ هفتهٔ قبل در ژنو و پر رنگ شدن آن در رسانهها و ندیده شدن مذاکرات سهشنبه قبلتر تختروانچی در اسلو گفت: هیچ خروجی ای از مذاکرهی آقای تخت روانچی در اسلو بیرون نیامده است اما چیزی که مشخص است، بحث تقویت ارتباطات دوبارهی ما با اروپاییهاست؛ اروپاییهایی که رویکردشان را نسبت به ایران نشان دادهاند و نمیتوان به آنها اعتماد کرد؛ چه در فرایند برجام و بعد از آن.
همچنین او در ادامه اشاره کرد ایران باید مراقب باشد تا در مذاکرات با اروپاییها امتیازات منطقهای ندهد.
*مطالبهگری جدی؛ لازمهی انجام یک کار جدی در این شرایط*
پلویی با تاکید بر اهمیت بررسی دقیقتر مذاکرات اخیر در اسلو، روشن شدن مسئلهٔ برنامهٔ جمهوری اسلامی برای قدرتنمایی ایران در منطقه را بااهمیت دانست و به گفتهی او شکلگیری این مطالبهی جدی در قدم اول از بدنهی جنبشهای دانشجویی است.
