یلدا همیشه بهانه‌ای بوده برای اینکه دور هم جمع بشیم، بخندیم، بخوریم، و از بلندترین شب سال لذت ببریم. اما اگه بخوایم از دید دیگه‌ای به یلدا نگاه کنیم، این شب شاید چیزی بیشتر از خوراکی‌ها و فال حافظ باشه. شاید یلدا یه نماد باشه؛ نمادی از روشن نگه داشتن چراغ‌ها تو تاریک‌ترین لحظه‌ها.
سال ۹۷ تو یکی از سخت‌ترین دوره‌های زندگیم بودم. تازه کارم رو از دست داده بودم، بهتری دوستم برای ادامه تحصیل به یه کشور دیگه مهاجرت کرده بود و حس می‌کردم که زیر بار این تنهایی دارم خرد می‌شم. شب یلدا نزدیک بود و بگی نگی خیلی از اطرافیان از خرید و برنامه‌ریزی برای دورهمی‌ها حرف می‌زدن. ولی من اون شب یه شب مثل شب قبل و بعدش بود.
تا اینکه شب یلدا یکی از دوستانم بهم زنگ زد. گفت: «می‌دونم این روزا سخت می‌گذره، ولی امشب بیا خونه من. دلم نمی‌خواد یلدا رو تنها باشی.» راستش اصلاً حس رفتن نداشتم، ولی چیزی تو حرفاش بود که قانعم کرد. شاید چون از تنهایی خسته شده بودم یا شاید هم چون دلم می‌خواست دوباره حس بودن با آدم‌ها رو تجربه کنم.
اون شب وقتی رسیدم، دیدم خونه‌شون پر از چراغ‌های کوچیک و نورانیه. روی دیوارها، سفره‌ی کوچیک یلداشون، حتی توی باغچه‌ی کوچیک حیاط. هر جا که نگاه می‌کردی، یه چراغ روشن بود. وقتی تعجبم رو دید، گفت: «می‌دونی چرا این همه چراغ روشن کردم؟ چون یلدا یعنی نور توی تاریکی. یعنی حتی وقتی دنیا تاریکه، خودت چراغی پیدا کنی که دلت رو گرم کنه.»
در ادامه‌ی اون شب برای اولین بار بعد از مدت‌ها خندیدم. فال حافظ گرفتیم، خاطره تعریف کردیم و از چیزهایی حرف زدیم که خیلی وقت بود فراموششون کرده بودیم. ولی مهم‌تر از همه، اون جمله‌ی ساده‌ای که دوستم گفت، برام تبدیل شد به یه ایدئولوژی. اینکه حتی تو تاریک‌ترین شب‌ها، یه نور کوچیک می‌تونه مسیرت رو روشن کنه.
از اون شب به بعد، هر سال که یلدا می‌رسه، سعی می‌کنم به جای غصه خوردن برای چیزهایی که ندارم، به چیزهایی فکر کنم که هنوز دارم. شاید یلدا فقط یه شب معمولی نباشه. شاید یه یادآوریه، برای اینکه ما همیشه یه دلیل برای روشن کردن چراغ‌های دلمون پیدا کنیم.
امسال، وقتی دوباره شب یلدا برسه، می‌خوام چراغ‌های کوچیک خونه‌ام رو روشن کنم. شاید کسی مثل چند سال پیش من، به این نورها نیاز داشته باشه. شاید این چراغ‌ها بتونه یادآوری کنه که توی تاریکی هم می‌شه راه رو پیدا کرد. یلدا فقط یه شب طولانی نیست، یلدا یه قول ساده‌ست: که صبح همیشه میاد، حتی اگه تاریکی خیلی طولانی به نظر برسه.
