جدیدا خیلی از افراد در دنیا به سمت مصرف قهوه روی آورده‌اند. قهوه منبع اصلی کافئین است و خب میدانیم که کافئین یک ماده اعتیاد آور است یعنی قطع مصرف آن برای همه افراد آسان نیست و بعد از مدتی کوتاه مصرف آن تمایل دارند باز هم آن را مصرف کنند.
من خودم شخصا مدتی قهوه مصرف میکردم اما متوجه شدم که به آن اعتیاد پیدا کردم و اگر یک روز فنجان قهوه‌ام را دست نگیرم و قهوه ننوشم انرژی کافی برای انجام کارهای روزمره‌ام را ندارم؛ اما قبل از آشنایی من با قهوه شرایط اینطور نبود و بدون آن به تمام کارهام میرسیدم.
اینجا بود که متوجه چیزی عجیبی در صنعت مواد اعتیاد آور شدم:
بنظر من در هر دوره‌ای تاجرانی بودند که قصد داشتند با استفاده از اینجور مواد ها مردم رو برده تجارت خودشون کنند مثلا در زمان قاجار مصرف تریاک بسیار عادی بوده و پدران و پسران آن را مصرف میکردند و قبل تر از آن فقط افراد ثروتمند میتوانستند به آن دسترسی داشته باشند ولی از جایی به بعد در اختیار مردم عادی هم قرار گرفت و همه درگیر آن تجارت شدند کمی قبل تر در اروپا شاهد این بودیم که افراد ثروتمند فقط میتوانستند سیگار مصرف کنند و نشان برتری نسبت به دیگران بود چیزی که هر انسانی به دنبال آن هست ولی امروز میبینیم که هرکسی میتواند سیگار تهیه کند و در پشت پرده شرکت های بزرگ حضور دارند که تجارت خود را پیش می‌برند.
بنظر من امروزه همین اتفاق در حال رخ دادن است و مردمی که تا ده یا بیست سال پیش حتی طعم قهوه را نمیدانستند به علت تبلیغات گسترده برای آن امروزه قهوه مصرف میکنند و بعضی ها هم با آن کلاس میگذارند و فکر میکنند اگر بگویند ما قهوه‌خور هستیم خود را فردی با اصالت و لاکچری نشان میدهند. در صورتی که این هم همان تجارت است با همان روش ولی در غالبی دیگر.
یکشنبه، ۱ تیر ۱۴۰۴
به قلم شایان
