یک شبیه سازی کامپیوتری
و توسط کامپیوتر تولید شده است و تلاش دارد آن قدر به واقعیت نزدیک شود که تجربه سه بعدی واقعی را برای کاربر ایجاد کند.
افراد باید از یک هدست VR یا صفحه نصب شده روی سر استفاده کنند تا نمای 360 درجهای از دنیای مصنوعی داشته باشند و مغزشان آنها را به این باور برساند که دنیای جلو چشمانشان واقعی است.
مانند راه رفتن بر روی ماه، شنا کردن زیر اقیانوس و یا قدم گذاشتن به هر دنیای جدیدی.
غیر شناور/نیمه شناور/شناور
غیر شناور: مثل بازی های ویدیویی که یک تجربه مجازی غیر غوطه ور محسوب می شود
نیمه شناور: این نوع VR عمدتاً برای اهداف آموزشی مانند شبیه ساز پرواز استفاده میشود و تجربه با استفاده از محاسبات گرافیکی و سیستمهای پروژکتور بزرگ امکان پذیر است.
شناور: فرد تجربه مجازی کاملی را تجربه میکند و معمولا فراموش میکند که دنیایی که در آن قرار گرفته واقعی نیست؛ زیرا این نوع واقعیت مجازی با یک کامپیوتر بسیار قدرتمند همراه است. و دستکشهای حسی در اختیار فرد قرار میگیرد.
فیلم های نابودگر،مرد آهنی و آواتار از جنله فیلم هایی است که این فناوری در آنها دیده می شود.
در واقعیت افزوده یا AR، اطلاعات و اشیا مجازی روی دنیای واقعی قرار میگیرند و به دنیای واقعی اضافه میشوند.
میتوان از طریق عینکهای AR یا از طریق صفحه نمایش ، تبلت و تلفنهای هوشمند به این تجربه دسترسی پیدا کرد.
این بدان معنی است که برخلاف واقعیت مجازی، کاربران از دنیای واقعی جدا نیستند و هنوز هم میتوانند در تعامل باشند و ببینند که در مقابل آنها چه میگذرد.
مشهورترین نمونههای AR بازی پوکمون گو (Pokémon GO) است که موجودات دیجیتالی را بر روی دنیای واقعی یا فیلترهای اسنپ چت ظاهر میکند و اشیا دیجیتالی مانند کلاه یا عینک را روی سر قرار میدهد.