ویژگی های اولیه ADHD شامل بی توجهی و رفتار بیش فعال تکانشی است. علائم ADHD قبل از 12 سالگی شروع می شود و در برخی از کودکان از 3 سالگی قابل توجه است. علائم ADHD می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد. بیش فعالی در مردان بیشتر از زنان رخ می دهد و رفتارها می تواند در پسران و دختران متفاوت باشد. برای مثال، پسرها ممکن است بیش فعال تر باشند و دختران ممکن است آرام تر باشند. سه نوع از علائم بیش فعالی وجود دارد:
عمدتاً بی توجه است: اکثر علائم تحت بی توجهی قرار می گیرند.
عمدتا بیش فعال یا تکانشی: اکثر علائم بیش فعال و تکانشی هستند.
ترکیبی از دو مورد بالا: ترکیبی از علائم بی توجهی و علائم بیش فعال یا تکانشی است.
کودکی که الگوی بی توجهی نشان می دهد اغلب ممکن است:
در انجام تکالیف مدرسه دقت کافی به جزئیات نداشته باشد یا مرتکب اشتباهات بی دقتی شود
در تمرکز روی کارها یا بازی مشکل دارد
به نظر می رسد که گوش نمی دهد، حتی زمانی که مستقیماً با او صحبت می شود
در پیروی از دستورالعمل ها مشکل دارند و در تکمیل تکالیف مدرسه یا کارهای خانه شکست می خورند
در سازماندهی کارها و فعالیت ها مشکل دارند
از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی متمرکز دارند، مانند تکالیف خانه، اجتناب می کنند یا دوست ندارند
اقلام مورد نیاز برای کارها یا فعالیت ها را گممی کنند، به عنوان مثال، اسباب بازی، تکالیف مدرسه، مداد
به راحتی حواس پرت هستند
انجام برخی از فعالیت های روزانه، مانند فراموشی انجام کارهای خانه را فراموش می کنند
بیش فعالی و تکانشگری کودکی که الگویی از علائم بیش فعالی و تکانشی را نشان می دهد اغلب ممکن است:
با دست ها یا پاهای او بی قراری کند یا ضربه بزند، یا روی صندلی تکان بخورد
در نشستن در کلاس درس یا در موقعیت های دیگر مشکل دارند
در حال حرکت مداوم باشند
در موقعیت هایی که مناسب نیست می دوند یا بالا می روند
در بازی کردن یا انجام یک فعالیت بی سر و صدا مشکل دارند
زیاد حرف می زنند
پاسخ‌ها را گوش نمی دهند و حرف سؤال‌کننده را قطع می کنند
در انتظار نوبت خود مشکل دارند
مکالمات، بازی ها یا فعالیت های دیگران را قطع یا مداخله می کنند.
عوارض بیش فعالی
ADHD می تواند زندگی را برای کودکان دشوار کند. کودکان مبتلا به ADHD:
اغلب در کلاس درس با مشکل مواجه می شوند که می تواند منجر به شکست تحصیلی و قضاوت سایر کودکان و بزرگسالان شود
بیشتر از کودکانی که ADHD ندارند، تصادفات و صدمات مختلف را تجربه می کنند
تمایل به داشتن عزت نفس ضعیف دارند
به احتمال زیاد در تعامل با همسالان و بزرگسالان و پذیرفته شدن آنها مشکل دارند
در معرض خطر مصرف الکل و مواد مخدر و سایر رفتارهای بزهکارانه هستند
شرایط همزیستی:ADHD مشکلات روانی یا رشدی دیگری ایجاد نمی کند. با این حال، کودکان مبتلا به ADHD بیش از سایرین به شرایطی مانند:
اختلال نافرمانی مخالف (ODD)، به طور کلی به عنوان یک الگوی رفتار منفی، نافرمانی و خصمانه نسبت به شخصیت های اقتدار تعریف می شود.
اختلال سلوک که با رفتارهای ضد اجتماعی مانند دزدی، دعوا، تخریب اموال و آسیب رساندن به افراد یا حیوانات مشخص می شود.
اختلال بی نظمی خلقی مخرب که با تحریک پذیری و مشکلات تحمل ناامیدی مشخص می شود.
اختلالات یادگیری، از جمله مشکلات خواندن، نوشتن، درک و برقراری ارتباط
اختلالات مصرف مواد، از جمله مواد مخدر، الکل و سیگار
اختلالات اضطرابی، که ممکن است باعث نگرانی شدید و عصبی شوند، و شامل اختلال وسواس فکری جبری (OCD) می شود.
اختلالات خلقی، از جمله افسردگی و اختلال دوقطبی، که شامل افسردگی و همچنین رفتار شیدایی است
اختلال طیف اوتیسم، یک وضعیت مربوط به رشد مغز است که بر نحوه درک و معاشرت فرد با دیگران تأثیر می گذارد.
اختلال تیک یا سندرم تورت، اختلالاتی که شامل حرکات تکراری یا صداهای ناخواسته (تیک) است که به راحتی قابل کنترل نیست.
عوامل جلوگیری از ابتلا به بیش فعالی
برای کمک به کاهش خطر ADHD در کودک:
در دوران بارداری از هر چیزی که می تواند به رشد جنین آسیب برساند اجتناب کنید. به عنوان مثال، الکل ننوشید، از مواد مخدر استفاده نکنید یا سیگار نکشید.
کودک خود را از قرار گرفتن در معرض آلاینده ها و سموم از جمله دود سیگار و رنگ سرب محافظت کنید.
زمان دیدن صفحه نمایش را محدود کنید اگرچه هنوز ثابت نشده است، اما ممکن است برای کودکان عاقلانه باشد که در پنج سال اول زندگی از قرار گرفتن بیش از حد در معرض تلویزیون و بازی های ویدیویی خودداری کنند.
کلام آخر
در صورت داشتن هرگونه انتقاد یا پیشنهاد می توانید از طریق سایت پزشکا با ما در میان بگذارید.
