قسمت دوم
منظور از پیرنگ، هفت عنصر ساختاری است که در گزینش و ترتیب رویدادهای داستان به کار می روند . به احتمال زیاد هیچ درامی نمی تواند شامل همه وقایع باشد که می توانند با داستان مرتبط باشند، چون در اینصورت داستان می تواند روزها، هفته ها، سال ها یا تا ابد ادامه پیدا کند. یک نویسنده باید از بین گزینه های نا محدود، تا آن رویدادهای ویژه ای را انتخاب کند که مفهوم داستان را نشان دهد، واکنش مطلوب را در بیننده ایجاد کند و بتواند در حدود دو ساعت درک شود. این رویدادهای منتخب، به طور مشخص در چند الگو که هم منسجم و هم جذاب است، چیده شده اند. تنها در پی هم انداختن رویدادها به شکل تصادفی، بدون توجه به این موضوع شباهت بسیاری به شکل وقوع رویدادهای در زندگی حقیقی ما دارد و بعید است ما پول، زمان و انرژی خود را صرف تماشای چیزی بدون فرم کنیم.
پ.ن: مقایسه کنید با پست قبل از کتاب فیلمنامه کلاسیک(عبدالرضا حقیری)
معماری درام-دیوید لتوین I جوورابین استاکدیل. ترجمه امیر راکعی