اگزیستانسیال درباره ی مباحثی سخن می گوید که همه‌ی ما فقط به واسطه‌ی این که انسان هستیم با آن مواجه‌ایم.
اگزیستانسیال یک رویکرد پویا در روانشناسی است و بر دلواپسی ها و کشمکش هایی که انسان با مفروضات مسلمات هستی با خود دارد یعنی : مرگ، آزادی، تنهایی و پوچی تمرکز دارد.
در اگزیستانسیال بر درمان دنیای درونی مراجع توجه دارد و درک صیحیح از دنیای درونی را می داند.
رویکرد اگزیستانسیال بر تعارضات متفاوتی تأکید دارد: نه تعارض با غرایز سرکوب شده و نه تعارض با بالغین مهم درونی شده، بلکه تعارضی حاصل رویارویی فرد با مسلمات هستی.
منظور از مسلمات هستی دلواپسی‌های غایی مُسَلَم است، ویژگی‌های درونی قطعی و مسلمی که بخش گریز ناپذیری از هستی انسان در جهان آفرینش هستند. اگر عمیقاً به «موقعیت مان» هستی مان، مرزهایمان و امکاناتمان در جهان بیندیشیم، اگر به خاکی قدم بگذاریم که شالودهٔ تمامی زمینهاست و همه چیز بر پایهٔ آن بنا شده، قطعاً با مسلمات هستی روبرو می‌شویم.
هدف درمان رویکرد اگزیستانسیال چیست؟
هدف از روانشناسی وجودی این است که بیمار بتواند یک جستجو روی تجربیات زیسته خود به صورت صادقانه داشته باشد، و با تجربیاتش روبه‌رو شود که این برای مراجعه فرصتی را فراهم می‌کند یک تفکر عمیق و با جزئیات انجام دهد.
رواندرمانی اگزیستانسیال برای درمان چه مشکلاتی اثر گذار است؟
خب این نکات اولیه در مورد رویکرد اگزیستانسیال بود برای آشنایی بیشتر وارد سایت مدرسه روانشناسی واران شوید و مقاله رویکرد اگزیستانسیال را مطالعه کنید.
اگر از این مطلب راضی بودید لایک و کامنت بزارید برامون.
