با نگاه به پشت فرش می توان به یکدستی و نظم بافت پی برد. هرچه بافت منظم تر باشد، طرح دقیق تر و صحیح تر ظاهر می شود.
سطح پرزهای فرش باید یکنواخت باشد، به طوری که وقتی دست خود را روی فرش می کشید، کاملاً متوجه صاف یا ناهموار بودن فرش شوید. البته این موضوع به پرداخت قالی یا شیرینگ مربوط می شود که در بسیاری از موارد قابل اصلاح است.
نقش فرش بافته شده باید با طرح اصلی که نقاش تهیه کرده است مطابقت داشته باشد و از حالت طبیعی خود خارج نشود. گویی نقش روی فرش برآمده، له نشده و یا طول آن زیاد نشده است.
اگر کسی خبره باشد با یک نگاه می تواند متوجه این موضوع شود و هرچه فرش دقیقتر بافته شده باشد ارزش بیشتری خواهد داشت.
اندازه بالا و پایین فرش (به اصطلاح سره) نباید از مقدار استاندارد بیشتر شود. فرش به صورت صاف و بدون هیچگونه بالا و بلندی در سطح زمین صاف قرار گیرد، خالی نبودن بخشی از فرش، حذف نشدن بعضی از نقوش در فرش که همه این مسایل باعث می گردد این فرش را به عنوان یک فرش بدون عیب و با ارزش اعلام نمود. نحوه بررسی سره فرش به این صورت است که دو سر فرش را با متر اندازه می گیریم و اختلاف دو سر فرش نباید از 4 سانتی متر بیشتر باشد.
رنگ های استفاده شده باید به طور یکنواخت در سراسر فرش استفاده شود. رنگ های گیاهی و طبیعی ارزش بسیار بیشتری نسبت به رنگ های شیمیایی دارند. اما متأسفانه این روزها رنگ‌های گیاهی بسیار کمتر از رنگ‌های شیمیایی استفاده می‌شوند و این به دلیل قیمت بالای فرش است.
لازم به ذکر است که تمامی قالی های دستبافت به جز فرش های تبریز تنها پس از اتمام بافت جلا و شسته می شوند (فاب شور) زیرا میخواهند ابریشم به کار رفته در فرش براق دیده شود. اما در فرش دستباف تبریز به دلیل استفاده از نخ مرینوس و تراکم بالا در بافت و استفاده نسبتاً زیاد از نخ ابریشم (در گل ها و پایین متن و حاشیه)، پس از اتمام بافت، برای شستشو فرستاده شود تا رنگ واقعی فرش و درخشندگی نخ ها بر زیبایی فرش ابریشمی بیافزاید و فرش از خشکی و سفت درآمده نرم شده و به طور یکنواخت روی سطح پخش شود.
